ನವರಸಗಳಲ್ಲಿ ಡಾ.ರಾಜಕುಮಾರರ ಅಭಿನಯ

ರಾಜಕುಮಾರರ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬವಾದ ಇಂದು ಅವರ ಕಲೆಯನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದೆಂದರೆ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೖತಿಯನ್ನೂ ಮಾನವ ಜೀವನದ ಹಲವು ಮುಖಗಳನ್ನೂ ಸ್ಮರಿಸಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.ಅಷ್ಟು ವೈವಿಧ್ಯಮಯವಾದ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದಾರೆ ಅವರು.ಭಕ್ತ,ಭಗವಂತ,ರಾಜ,ರಾಕ್ಷಸ,ಸಂಗೀತಗಾರ,ಸಿಪಾಯಿ,ಒಳ್ಳೆಯ ಪತಿ,ಅಪ್ಪ,ಮಗ,ತಾತ,ರೈತ,ಸೇವಕ,ಪೋಲೀಸ್,ಕಳ್ಳ,ಕಾರ್ಮಿಕ,ಪ್ರೇಮಿ,ಪ್ರೊಫೆಸರ್,ಬಾಕ್ಸರ್,ವಿಲಾಸಿ ಯುವಕ,ಜೇಮ್ಸ್ಬಾಂಡ್,ಕುರುಡ,ಚಾಲಕ,ಹೀಗೆ ಅನೇಕ ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಅಭಿನಯಿಸಿದ್ದು,ಅವರ ಪಾತ್ರಗಳ ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಿಯನ್ನೇ ಮಾಡಬಹುದು.ಅವರ ಅಭಿನಯ ರಸಪ್ರಧಾನವಾಗಿದೆ.ಅವರ ಹಲವು ಪಾತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ನವರಸಗಳನ್ನೂ ಕಾಣಬಹುದು.ಕೆಲವನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುವುದಾದರೆ,ಶೃಂಗಾರಕ್ಕೆ ಬಭ್ರುವಾಹನ ಚಿತ್ರದ ಈ ಸಮಯ ಶೖಂಗಾರಮಯ,ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನೋಟದಲ್ಲಿ ಗೀತೆಗಳ ಹಾಗೂ ಕೃಷ್ಣದೇವರಾಯ ಚಿತ್ರದ ಚಿನ್ನಾದೇವಿಯೊಂದಿಗಿನ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳ ಅಭಿನಯ,ವೀರರಸಕ್ಕೆ ಬಭ್ರುವಾಹನ ಮತ್ತು ಮಯೂರ ಚಿತ್ರಗಳ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು,ಹಾಸ್ಯಕ್ಕೆ ಸಂಪತ್ತಿಗೆ ಸವಾಲ್ ಚಿತ್ರದ ಯಾರೇ ಕೂಗಾಡಲಿ ಹಾಡಿನ ಹಾಗೂ ಬಂಗಾರದ ಪಂಜರ,ಭಾಗ್ಯದ ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಬಾರಮ್ಮ ಚಿತ್ರಗಳ ಅಭಿನಯ,ಅದ್ಭುತರಸಕ್ಕೆ ಭಕ್ತಪ್ರಹ್ಲಾದದ ಹಿರಣ್ಯಕಶಿಪು ವರ ಪಡೆಯುವ ಹಾಗೂ ಸಿಂಹಾಸನಸ್ಥನಾಗಿ ನರ್ತನ ನೋಡುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು ಮತ್ತು ಭಕ್ತ ಕುಂಬಾರದ ಗೋರ ಕುಂಬಾರನು ಕನಸಿನಲ್ಲಿ ಹಾಗೂ ನೈಜವಾಗಿ ಭಗವಂತನನ್ನು ದರ್ಶಿಸುವಾಗಿನ ಅಭಿನಯ,ಕರುಣರಸಕ್ಕೆ ಕಸ್ತೂರಿ ನಿವಾಸದ ಕೊನೆಯ ದುಃಖದ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು,ಭಕ್ತ ಕುಂಬಾರದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನಿಗಾಗಿ ವಿಲಪಿಸುವ,ಭಕ್ತ ಕನಕದಾಸದ ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆದು ಗೀತೆಯ ಹಾಗೂ ಸನಾದಿ ಅಪ್ಪಣ್ಣದ ಕೊನೆಯ ದೃಶ್ಯಗಳು,ರೌದ್ರರಸಕ್ಕೆ ಭಕ್ತಪ್ರಹ್ಲಾದದ ಹಿರಣ್ಯಕಶಿಪು ಹಾಗೂ ಮಹಿಷಾಸುರಮರ್ದಿನಿಯ ಮಹಿಷಾಸುರ ಪಾತ್ರಗಳ ಅಭಿನಯ,ಬೀಭತ್ಸರಸಕ್ಕೆ ಸತಿಶಕ್ತಿಯ ರಕ್ತಾಕ್ಷನ ಪಾತ್ರ ಹಾಗೂ ಭಕ್ತಪ್ರಹ್ಲಾದದ ಹಿರಣ್ಯಕಶಿಪು ಪಾತ್ರದ ನಾರದರೊಂದಿಗಿನ ಹಾಗೂ ಸ್ವಗತ ಮಾತುಗಳ ಮತ್ತಿತರ ದೖಶ್ಯಗಳ ಅಭಿನಯ,ಭಯಾನಕರಸಕ್ಕೆ ಅದೇ ಕಣ್ಣು ಚಿತ್ರದ ಮನೋವಿಕಾರಿ ಅಪ್ಪನ ಪಾತ್ರ,ಮತ್ತು ಶಾಂತರಸಕ್ಕೆ ಶ್ರೀನಿವಾಸಕಲ್ಯಾಣದ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಪಾತ್ರ,ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಚಿತ್ರದ ನಾಯಕನ ಸೆರೆಮನೆವಾಸದ  ಹಾಗೂ ಕೊನೆಯ ದೃಶ್ಯಗಳು,ಹಾಗೂ ಮಂತ್ರಾಲಯಮಹಾತ್ಮೆ ಚಿತ್ರದ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಪಾತ್ರ,ಕಬೀರ,ಹರಿಭಕ್ತ ಮುಂತಾದ ಕೆಲವು ಭಕ್ತಿ ಪಾತ್ರಗಳು ಕೆಲವು ಉದಾಹರಣೆಗಳು.ಅನೇಕ ನಾಯಕಿಯರೊಂದಿಗೆ ಅಭಿನಯಿಸಿರುವ,ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಕಥೆಗಳುಳ್ಳ,ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾಹಿತ್ಯ ಹಾಗೂ ಸುಂದರ ರಾಗಗಳುಳ್ಳ ಗೀತೆಗಳುಳ್ಳ ಚಿತ್ರಗಳ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯೂ ರಾಜಕುಮಾರರಿಗಿದೆ.ತಾವೇ ಒಳ್ಳೆಯ ಗಾಯಕರಾಗಿ ಅನೇಕ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡಿಯೂ ಅನೇಕ ಉತ್ತಮ ಗಾಯಕರಿಂದ ಹಾಡಿಸಿಕೊಂಡ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆಯೂ ರಾಜಕುಮಾರರಿಗಿದೆ.ಹೀಗೆ ಡಾ.ರಾಜಕುಮಾರ್ ಒಬ್ಬ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಕಲಾವಿದ.

ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳು -ತ್ರಿಶಂಕುವಿಗೆ ಆ ಹೆಸರು ಬರಲು ಕಾರಣವೇನು?

      ತ್ರಿಶಂಕು ಸ್ವರ್ಗ, ತ್ರಿಶಂಕು ಸ್ಥಿತಿ, ಮೊದಲಾದ ಪದಗಳನ್ನು ನಾವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಪಯೋಗಿಸುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಇಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ, ಅಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಎರಡು ಸ್ಥಿತಿಗಳ ನಡುವಿನ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಕೊಂಡಾಗ ಈ ನುಡಿಗಟ್ಟನ್ನು ಬಳಸುತ್ತೇವೆ.ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ.ಇಕ್ಷ್ವಾಕು ವಂಶದ ತ್ರಿಶಂಕು ಎಂಬ ರಾಜನಿಗೆ ಸಶರೀರವಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಆಸೆಯಿರುತ್ತದೆ.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಒಂದು ಯಜ್ಞವನ್ನು ಮಾಡಿಸಬೇಕೆಂದು ಅವನು ತನ್ನ ಕುಲಗುರುಗಳಾದ ವಸಿಷ್ಠರನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಾಗ ಅವರು ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಆಗ ಅವನು ಅವರ ನೂರು ಮಕ್ಕಳ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಅವರು ಕುಪಿತರಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಚಂಡಾಲನಾಗುವಂತೆ ಶಪಿಸುತ್ತಾರೆ! ಅವನು ಆ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೇ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಆಸೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡಾಗ, ಅವರು ಅವನಿಗೆ ಆಶ್ವಾಸನೆ ನೀಡಿ ಯಜ್ಞವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದರು.ಆ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನ ನೀಡಲಾದ ವಸಿಷ್ಠಪುತ್ರರು ಬರದೇ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರನ್ನೂ ಅವರ ಯಾಗವನ್ನೂ ನಿಂದಿಸಲು, ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಅವರಿಗೆ ನಾಯಿ ಮಾಂಸ ತಿನ್ನುವ ಹೀನ ಕುಲದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವಂತೆ ಶಪಿಸಿದರು. ಅನಂತರ, ಯಜ್ಞದ ಹವಿರ್ಭಾಗ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಲು, ಅವರೂ ಬರಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ತಮ್ಮ ತಪೋಬಲದಿಂದ ತ್ರಿಶಂಕುವನ್ನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿಯೇಬಿಟ್ಟರು! ಆದರೆ ಇಂದ್ರನು, ಗುರುಶಾಪದಿಂದ ಚಂಡಾಲನಾದವನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯನಲ್ಲನೆಂದು ಅವನನ್ನು ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿ ಭೂಮಿಗೆ ಬೀಳುವಂತೆ ಆದೇಶಿಸಿದನು! ಅವನು ಹಾಗೆ ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿ ಬೀಳತೊಡಗಲು, ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಅವನನ್ನು,"ನಿಲ್ಲು!" ಎಂದು ತಮ್ಮ ತಪೋಬಲದಿಂದ ಅಲ್ಲಿಯೇ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಅಲ್ಲಿಯೇ ಒಂದು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನೂ ನಕ್ಷತ್ರಮಂಡಲವನ್ನೂ ಸಪ್ತರ್ಷಿಗಳನ್ನೂ ಸೃಷ್ಟಿಸಿಬಿಟ್ಟರು! ಇದರಿಂದ ಗಾಬರಿಗೊಂಡ ಇಂದ್ರಾದಿ ದೇವತೆಗಳು ಬಂದು, "ತ್ರಿಶಂಕುವು ಗುರುಶಾಪದಿಂದ ಚಂಡಾಲನಾಗಿರುವ ಕಾರಣ, ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಯೋಗ್ಯನಲ್ಲ!" ಎಂದು ಹೇಳಿದನು.ಆಗ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು," ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಅವನು ಈಗ ಇರುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೇ ಸ್ವರ್ಗಸುಖ ಅನುಭವಿಸುವಂತಾಗಬೇಕು!" ಎಂದರು.ಅದಕ್ಕೆ ದೇವತೆಗಳು ಒಪ್ಪಿದರು.ಹೀಗೆ ತ್ರಿಶಂಕು ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿಯೇ ಸ್ವರ್ಗಸುಖ ಅನುಭವಿಸತೊಡಗಿದನು.ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ತ್ರಿಶಂಕು ಸ್ವರ್ಗ ಅಥವಾ ತ್ರಿಶಂಕು ಸ್ಥಿತಿ ಎಂಬ ನುಡಿಗಟ್ಟು ಬಳಕೆಗೆ ಬಂದಿತು.ಈ ಕಥೆ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಈ ತ್ರಿಶಂಕುವಿಗೆ ಆ ಹೆಸರು ಹೇಗೆ ಬಂದಿತು ಎನ್ನುವುದು ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆ.ಇದು ಮಹಾಭಾರತದ ಖಿಲಭಾಗವಾದ ಹರಿವಂಶದಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತದೆ.ಅಂತೆಯೇ ವಿಷ್ಣುಪುರಾಣ ಮೊದಲಾದ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟು ದೀರ್ಘವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ.

     ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಮೂಲ ಹೆಸರು ಸತ್ಯವ್ರತ.ಅವನು ಇಕ್ಷ್ವಾಕು ವಂಶದ ರಾಜನಾದ ತ್ರಯ್ಯಾರುಣನ ಮಗ.ಇವನಿಗೆ ಒಂದು ದುಷ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸ ಇತ್ತು.ಅದೆಂದರೆ, ಸ್ವಯಂವರ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಹೋಗಿ ಕನ್ಯಾಪಹರಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ! ಪಾಣಿಗ್ರಹಣವಾಗಿದ್ದರೂ ಸಪ್ತಪದಿಯಾದ ನಂತರವಷ್ಟೇ ವಿವಾಹ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಇವನು ಸಪ್ತಪದಿಯಾಗುವ ಮೊದಲು ವಧುವನ್ನು, ಅಂದರೆ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದ! ಅವನ ಪ್ರಕಾರ ವಧುವು ಇನ್ನೂ ಕನ್ಯೆಯಾಗಿದ್ದರಿಂದ ಅದು ಸರಿ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಇದ್ದಿರಬಹುದು.ಹೀಗೆ ಅವನು ಅನೇಕ ಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅಪರಾಧಕ್ಕೆ ಇಂದ್ರನು ಅವನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಮಳೆಗರೆಯಲಿಲ್ಲ! ಅವನ ಈ ಅಪರಾಧಗಳಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಅವನ ತಂದೆ ಅವನಿಗೆ," ಕುಲಕಳಂಕನೇ! ನನ್ನ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ತೊಲಗಿಹೋಗು! ನಿನ್ನಿಂದ ನಾನು ಪುತ್ರವಂತನೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಚ್ಛಿಸುವುದಿಲ್ಲ!" ಎಂದು ಅವನನ್ನು ರಾಜ್ಯದಿಂದಲೇ ಬಹಿಷ್ಕರಿಸಿದನು! ಆಗ ಚಿಂತಿತನಾದ ಸತ್ಯವ್ರತನು," ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಿ?" ಎಂದು ಕೇಳಿದನು.ಅದಕ್ಕೆ ತಂದೆಯು ಕೋಪದಿಂದ," ಚಂಡಾಲರ ಕೇರಿಯಲ್ಲಿ ವಾಸಮಾಡು ಹೋಗು!" ಎಂದನು.ಅದರಂತೆ ಸತ್ಯವ್ರತನು ದು:ಖಿತನಾಗಿ ಉಪಾಂಶುವ್ರತ (ಮೌನವ್ರತ) ಧರಿಸಿ ಚಂಡಾಲರೊಂದಿಗೆ ವಾಸಿಸತೊಡಗಿ ಅವರಂತೆಯೇ ಆದನು.ಇದನ್ನು ವಸಿಷ್ಠರು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಅವರು ಏಕೆ ತಡೆಯಲಿಲ್ಲವೆಂದರೆ ಅವನು ಮೌನವ್ರತದಿಂದ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳು ಕಳೆದರೆ ಅವನ ಪಾಪ ಪರಿಹಾರವಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಅವನ ವಂಶ ಉದ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅವರು ಯೋಚಿಸಿದರು.ಆದರೆ ಇದನ್ನರಿಯದ ಸತ್ಯವ್ರತನು ಅವರನ್ನು ವಿನಾಕಾರಣ ದ್ವೇಷಿಸತೊಡಗಿದನು! ಆಗ ತ್ರಯ್ಯಾರುಣನೂ ವಿರಕ್ತನಾಗಿ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಲು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋದನು.ಹೀಗಿರಲು ಸತ್ಯವ್ರತನು ಒಮ್ಮೆ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದನು.ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಸಮುದ್ರದ ತೀರದಲ್ಲಿ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಲು ಹೋದಾಗ ತಮ್ಮ ಹೆಂಡತಿ, ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಅವನ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲೇ ಇರಿಸಿದ್ದರು.ಕಡುಬಡತನದಲ್ಲಿದ್ದ ಅವರ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ಒಬ್ಬ ಮಗನನ್ನು ಮಾರಿ ಜೀವನ ಮಾಡಲು ಅವನ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ ಹಗ್ಗ ಕಟ್ಟಿ ಪೇಟೆಗೆ ಕರೆತಂದಿದ್ದಳು.ಆಗ ಇದನ್ನು ಕಂಡ ಸತ್ಯವ್ರತನು ಅವನನ್ನು ಮಾರಾಟದಿಂದ ಬಿಡಿಸಿ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಒಲುಮೆ ಗಳಿಸಲು ಅವರ ಪೋಷಣೆಯನ್ನು ತಾನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡನು.ಹೀಗೆ ಕುತ್ತಿಗೆಗೆ (ಗಲ) ಹಗ್ಗ ಬಿದ್ದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅವನಿಗೆ ಗಾಲವ ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು.ಅನಂತರ, ಸತ್ಯವ್ರತನು ದಿನವೂ ಜಿಂಕೆ, ಕಾಡೆಮ್ಮೆ,ಕಾಡು ಹಂದಿ, ಮೊದಲಾದ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಕೊಂದು ಅವುಗಳ ಮಾಂಸವನ್ನು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಆಶ್ರಮದ ಮುಂದೆ ನೇತುಹಾಕುತ್ತಿದ್ದನು.ಅವನು ಮೌನವ್ರತದಲ್ಲಿದ್ದುದರಿಂದಲೂ ಚಂಡಾಲರೊಂದಿಗಿದ್ದುದರಿಂದಲೂ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಹೆಂಡತಿ, ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನೇರವಾಗಿ ಕೊಡದೇ ಹಾಗೂ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡದೇ ಹೀಗೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದನು.ಅವರು ಆ ಮಾಂಸಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸೇವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.ಹೀಗಿರಲು, ಒಮ್ಮೆ ಅವನಿಗೆ ಯಾವ ಪ್ರಾಣಿಯೂ ಕಾಣದಿರಲು, ವಸಿಷ್ಠರ ಕಾಮಧೇನುವನ್ನು ಕಂಡು ಅದನ್ನೇ ಕೊಂದುಬಿಟ್ಟನು! ಅನಂತರ ಅದರ ಮಾಂಸವನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸದೆಯೇ ತಾನೂ ತಿಂದು ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ತಿನ್ನಿಸಿದನು.ಇದನ್ನು ತಿಳಿದ ವಸಿಷ್ಠರು ಅತ್ಯಂತ ಕುಪಿತರಾದರು! ಅವರು ಅವನಿಗೆ," ಇದೊಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ನಿನ್ನ ಉಪಾಂಶುವ್ರತದಿಂದ ನಿನ್ನ ಪಾಪ ಪರಿಹಾರವಾಗುತ್ತಿತ್ತು! ಆದರೆ ನೀನು ದೊಡ್ಡ ತಪ್ಪನ್ನೇ ಮಾಡಿದೆ! ತಂದೆಗೆ ಸದಾಚಾರದಿಂದ ಸಂತೋಷವುಂಟುಮಾಡದಿರುವುದು, ಗುರುವಿನ ಕಾಮಧೇನುವನ್ನು ಕೊಂದುದು, ಹಾಗೂ ಅದರ ಮಾಂಸವನ್ನು ಮಂತ್ರಗಳಿಂದ ಸಂಸ್ಕರಿಸದೆಯೇ ತಿಂದುದು, ಈ ಮೂರು ಪಾಪಗಳಿಂದ ( ಶಂಕುಗಳಿಂದ) ನೀನು ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ತ್ರಿಶಂಕು ಎಂದು ಕುಖ್ಯಾತನಾಗುವೆ!" ಎಂದರು.

   ಹೀಗೆ ಸತ್ಯವ್ರತನಿಗೆ ತ್ರಿಶಂಕು ಎಂಬ ಹೆಸರೇ ಉಳಿದುಕೊಂಡು ಅವನು ಮಾಡಿದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಸದಾ ಹೇಳುವಂತಾಯಿತು! ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ತಪಸ್ಸಿನಿಂದ ಹಿಂದಿರುಗಿ ತಮ್ಮ ಕುಟುಂಬವನ್ನು ಪೋಷಿಸಿದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ತ್ರಿಶಂಕುವಿನಲ್ಲಿ ಸಂತುಷ್ಟರಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಸಿಂಹಾಸನಕ್ಕೇರಿಸಿದರು.ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ತ್ರಯ್ಯಾರುಣನೂ ತಪಸ್ಸಿಗೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿದ್ದನು.ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ತಮ್ಮ ತಪೋಬಲದಿಂದ ಆಗ ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಅನಾವೃಷ್ಟಿಯನ್ನೂ ನಿವಾರಿಸಿ ಮಳೆಬರಿಸಿದರು. ತ್ರಿಶಂಕುವಿಗೆ ಏನಾದರೂ ವಾರ ಕೇಳುವಂತೆ ಹೇಳಿದಾಗ ಅವನು ತಾನು ಸಶರೀರನಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡನು.ಆಗ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರು ಯಜ್ಞವನ್ನು ಮಾಡಿ ಅವನನ್ನು ಸಶರೀರವಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಕಳಿಸಿದರು.

      ಹೀಗೆ ರಾಮಾಯಣ ಮತ್ತು ಹರಿವಂಶಾದಿ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಕಥೆ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ.ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ವಸಿಷ್ಠಪುತ್ರರ ಶಾಪದಿಂದ ತ್ರಿಶಂಕು ಚಂಡಾಲನಾದರೆ, ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ತಂದೆಯ ಆಜ್ಞೆಯಂತೆ ಚಂಡಾಲರ ಕೇರಿಯಲ್ಲಿರುತ್ತಾ ಅವರಂತಾದನು ಅಷ್ಟೇ! ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಅವನು ತಲೆಕೆಳಗಾಗಿ ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರರ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಬೇರೊಂದು ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ಹಾಗೆ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲದೇ ಸಶರೀರವಾಗಿ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದನೆಂದಷ್ಟೇ ಇದೆ.ಹೀಗೆ ಪೌರಾಣಿಕ ಕಥೆಗಳು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿ ಬರುವುದು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸ್ವಾರಸ್ಯವಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿಯೇ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಹೇಳುವುದು, ಇವು ವಿವಿಧ ಕಲ್ಪಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದುದರಿಂದ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿವೆ ಎಂದು.

    ಅನೇಕರಿಗೆ ಗೊತ್ತಿರದ ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯವೆಂದರೆ, ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಹೇಳುವವನೆಂದು ಖ್ಯಾತನಾದ ಹರಿಶ್ಚಂದ್ರ, ಈ ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಮಗ!

ಪುರಾಣ ಕುತೂಹಲ -ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳು, ಹೇಗೆ?

       ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಹೇಗೆ?

      ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳು ಎಂದು ಅನೇಕರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಆದರೆ ಹೇಗೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಗೊತ್ತಿರುವುದಿಲ್ಲ.ಈ ವಿಷಯವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ನೋಡೋಣ.ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿನ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ಪೂರ್ವಕಥೆ ವಿಸ್ತ್ರತವಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆ.ಅಲ್ಲಿ ರಾವಣನಿಗೆ ಸೀತೆಯು ಮಗುವಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ ಸಿಗುತ್ತಾಳೆ! ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳು ರಾವಣನ ಮಗಳೆಂಬಂತೆ ಎನ್ನಬಹುದು.ಆ ಕಥೆ ನೋಡೋಣ.ಧರ್ಮಧ್ವಜ ಮತ್ತು ಕುಶಧ್ವಜರೆಂಬ ಸಹೋದರರು ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೇ ತಮಗೆ ಮಗಳಾಗಲೆಂದು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದರು.ಆಗ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ತನ್ನ ಒಂದಂಶದಿಂದ ಧರ್ಮಧ್ವಜನಿಗೆ ತುಳಸಿಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದರೆ, ಕುಶಧ್ವಜನಿಗೆ ವೇದವತಿಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು.ಇಬ್ಬರೂ ವಿಷ್ಣುವನ್ನೇ ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕೆಂದು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿದರು.ವೇದವತಿಯು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ರಾವಣನು ಒಮ್ಮೆ ಅವಳನ್ನು ಕಂಡು ತನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಆಗ್ರಹಿಸಿದನು.ಆದರೆ ಅವಳು ಒಪ್ಪದಿದ್ದಾಗ ಅವನು ಅವಳ ಕೇಶವನ್ನು ಹಿಡಿದೆಳೆದನು! ತಪಶ್ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಕೈಯನ್ನೇ ಖಡ್ಗದಷ್ಟು ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಕಡಿದ್ದ ವೇದವತಿ, ತನ್ನ ಕೈಯಿಂದಲೇ ತನ್ನ ಆ  ಭಾಗದ ಕೇಶವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ, ರಾವಣನಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅಗ್ನಿಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಳು! ಆಗ ಅವಳು ತಾನು ಪುನಃ ಹುಟ್ಟಿ ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುವೆನೆಂದು ಶಾಪವಿತ್ತಳು! ಅನಂತರ ಅವಳು ಲಂಕೆಯಲ್ಲೇ ಒಂದು ಸರೋವರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಮಲಪುಷ್ಪದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು! ಆಗ ಅವಳನ್ನು ಮೊದಲು ನೋಡಿದ್ದೇ ರಾವಣ! ಸುಂದರವಾದ ಮಗುವು ದೊರೆಯಿತೆಂದು ಅವನು ಅದನ್ನು ಅರಮನೆಗೆ ತಂದನು.ಆಗ ಅವನ ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಆ ಮಗುವೇ ಅವನ ವಿನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.ಅದನ್ನು ಕೇಳಿ ಅವನು ಕೂಡಲೇ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಎಸೆದುಬಿಟ್ಟನು! ಅದು ಹೋಗಿ ಮಿಥಿಲೆಯ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಜನಕನಿಗೆ ದೊರೆಯಿತು.ಹೀಗೆ ಸೀತೆ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ಮಗಳು.

     ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣವಲ್ಲದೇ ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣ, ಆನಂದ ರಾಮಾಯಣ, ಹಾಗೂ ಅಧ್ಯಾತ್ಮ ರಾಮಾಯಣ ಎಂಬ ಮೂರು ಗ್ರಂಥಗಳಿದ್ದು ಇವನ್ನೂ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳೇ ರಚಿಸಿದರೆಂದು ಪ್ರತೀತಿಯಿದೆ.ಆದರೆ ಅವು ಅನೇಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದು ಅನೇಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡಿವೆ.ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳೆಂಬುದಕ್ಕೆ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾದ ಒಂದು ಕಥೆಯಿದೆ.ಅದರಂತೆ, ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಹಲವು ಋಷಿಗಳು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಬಂದನು.ಬಡಪಾಯಿಗಳಾದ ಅವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲದೇ ಜಯಿಸಬೇಕೆಂದು ಅವನು ಯೋಚಿಸಿ, ಅದಕ್ಕೊಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡಿದನು.ಒಂದು ಬಾಣದಿಂದ ಎಲ್ಲರ ದೇಹಗಳನ್ನು ಚುಚ್ಚಿ ಅವರ ರಕ್ತವನ್ನು ಒಂದು ಮಡಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿಕೊಂಡನು.ಆ ಋಷಿಗಳ ಪೈಕಿ, ನೂರು ಪುತ್ರರ ತಂದೆಯಾದ ಗೃತ್ಸಮದನೆಂಬ ಋಷಿಯು ತನ್ನ ಪತ್ನಿಯೊಂದಿಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೇ ತಮಗೆ ಮಗಳಾಗಲೆಂದು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಆ ಮಡಕೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲನ್ನು ಮಂತ್ರಿಸಿಟ್ಟು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದನು.ರಾವಣನು ಆ ಮಡಕೆಯಲ್ಲೇ ರಕ್ತವನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಲಂಕೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದನು.ತನ್ನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಗೆ ಅದೊಂದು ವಿಷದ ಮಡಕೆಯೆಂದೂ ಜೋಪಾನವಾಗಿ ಇಡಬೇಕೆಂದೂ ಹೇಳಿದನು.ಅನಂತರ ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಅವನ ದುರಾಚಾರಗಳಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಮಂದೋದರಿಯು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ಆ ಮಡಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಾಲು ಸಹಿತವಾದ ರಕ್ತವನ್ನು ಕುಡಿದುಬಿಟ್ಟಳು! ಆದರೆ ಅವಳು ಸಾಯದೇ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾದಳು! ಇದರಿಂದ ಆಶ್ಚರ್ಯ,ಲಜ್ಜೆಗಳಿಗೊಳಗಾಗಿ ಅವಳು ಆಗ ಗರ್ಭವನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಬೇಕೆಂದು ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಗರ್ಭವನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೂತುಬಿಟ್ಟಳು! ಮುಂದೆ ಆದು ಬೆಳೆದು ಯಜ್ಞಕ್ಕಾಗಿ ನೆಲ ಉಳುತ್ತಿದ್ದ ಜನಕನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು.ಜನಕನು ಮಗುವಿಗೆ ಸೀತೆಯೆಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದನು.ಹೀಗೆ ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳು.ಈ ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣದ ಪ್ರಕಾರ, ರಾವಣನು ತಾನು ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನೇ ಕಾಮಿಸಿದಾಗ ಸಾಯಲೆಂದು ಬ್ರಹ್ಮನ ಬಳಿ ವರ ಪಡೆದಿದ್ದನು.ಹಾಗಾಗಿ ಅವನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಾಮಿಸಿದಾಗ ಸತ್ತನು.

       ಆನಂದ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಒಂದು ಕಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಪದ್ಮಾಕ್ಷನೆಂಬ ರಾಜನು ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ಕುರಿತು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯೇ ತನಗೆ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಲೆಂದು ವರ ಪಡೆದಿದ್ದನು.ಅದರಂತೆ, ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ಅವನಿಗೆ ಪದ್ಮಾ ಎಂಬ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳು.ಅವಳಿಗೆ ಅವನು ಸ್ವಯಂವರ ಏರ್ಪಡಿಸಿದಾಗ ಅವಳಿಗಾಗಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ರಾಕ್ಷಸರಿಗೂ ಯುಧ್ಧವಾಗಿ ಆ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಪದ್ಮಾಕ್ಷನೇ ಸತ್ತುಹೋದನು! ಆಗ ಪದ್ಮೆಯು ಅಗ್ನಿಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಳು! ಆಗ ಅಲ್ಲಿ ಬಂದ ರಾವಣನು ಅವಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಅಗ್ನಿಯನ್ನು ನೀರಿನಿಂದ ಆರಿಸಿದನು.ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವಳು ಕಾಣದೇ ಐದು ರತ್ನಗಳಿದ್ದವು! ಆಗ ರತ್ನಗಳನ್ನು ಒಂದು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಲಂಕೆಗೆ ಹೋಗಿ ಒಂದು ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿರಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಹೋದನು.ಆನಂತರ ಅವನು ತನ್ನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಗೆ ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಆ ದೇವಾಲಯದಿಂದ ತರಲು ಹೇಳಲು ಅವಳು ಹೋದಳು.ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಬಹಳ ಭಾರವಿದ್ದುದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಅವಳು ತೆಗೆದು ನೋಡಿದರೆ ಅಲ್ಲಿ ರತ್ನಗಳಿರದೇ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿತ್ತು! ಅದನ್ನು ಅವಳು ಮನೆಗೆ ತರಲು, ರಾವಣನು ಪದ್ಮೆಯ ಕಥೆ ಹೇಳಿದನು.ಈ ಮಗುವಿನಿಂದ ಖಂಡಿತ ತಮ್ಮ ಸರ್ವನಾಶವಾಗುತ್ತದೆಯೆಂದು ಬಗೆದು ಮಂದೋದರಿಯು ಅದನ್ನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹೂತುಬಿಡುವಂತೆ ಸೇವಕರಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು! ರಾವಣನ ಮಂತ್ರಿಗಳೂ ಹಾಗೆಯೇ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು! ಅಂತೆಯೇ ಸೇವಕರು ಆ ಮಗುವನ್ನು ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ, ಆ ಮಗುವು ತಾನು ಪುನಃ ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ, ಮೂರನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಕುಂಭಕರ್ಣನ ಮಗ ಮೂಲಕಾಸುರನ ವಧೆಗೆ, ಹಾಗೂ ನಾಲ್ಕನೆಯ ಬಾರಿಗೆ ಸಹಸ್ರ ತಲೆಗಳ ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ ಬರುವೆನೆಂದು ಹೇಳಿತು! ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ರಾವಣನು ಕೂಡಲೇ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೊರಟನು! ಆದರೆ ಮಂದೋದರಿಯು ಅವನನ್ನು ತಡೆದು ಸೇವಕರನ್ನು ಕಳಿಸಿದಳು.ಅವರು ಆ ಮಗುವನ್ನು ಮಿಥಿಲೆಯ ಕಾಡಿನ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೂತುಬಿಟ್ಟರು! ಅನಂತರ, ಆ ಮಗುವು ಯಜ್ಞಕ್ಕಾಗಿ ನೆಲ ಉಳುತ್ತಿದ್ದ ಜನಕನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು.ಅವನು ಅದನ್ನು ಸೀತೆಯೆಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಸಾಕಿ ಬೆಳೆಸಿದನು.ಹೀಗೆ ಸೀತೆಯು ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ರಾವಣನ ಮಗಳು.

ಪುರಾಣ ಕುತೂಹಲ -ರಾವಣನು ಏಕೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ?

ರಾವಣನು ಏಕೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ?

ಇದೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೇಳಲ್ಪಡುವ ಪ್ರಶ್ನೆ.ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ ಲಂಕೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟರೂ ಅವಳನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ ಏಕೆ ಎಂದು.ಕೆಲವರು ಅವನು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಒಳ್ಳೆಯವನೆಂದೂ ರಾಮ, ಲಕ್ಷ್ಮಣರು ತನ್ನ ತಂಗಿ ಶೂರ್ಪಣಖಿಯನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅವರನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸಲು, ತನ್ನ ಶೌರ್ಯ ತೋರಿಸಲೆಂದಷ್ಟೇ ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದನೆಂದು ದುರ್ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಇನ್ನು ಕೆಲವರು, ರಾವಣನು ಮಹಾಶಿವಭಕ್ತ, ವೇದಪಾರಂಗತ, ಬಹಳ ಶ್ರೇಷ್ಠ, ಆದರೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದ ಒಂದೇ ಒಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿ ಸತ್ತ ಎಂದೂ ವಾದ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್, ಇವರಾರೂ ಮೂಲ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣವನ್ನು ಓದದೆಯೇ ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ! ರಾವಙನು ಸತ್ತಾಗ, ಸ್ವಯಂ ಅವನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಯೇ ಅವನ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವನು ಹಾಗೆಲ್ಲಾ ಮಾಡಿದ್ದೇ ಅವನ ಅವನತಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತೆಂದು ವಿಲಪಿಸುತ್ತಾಳೆ.ರಾವಣನ ಈ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳ ವಿಸ್ತ್ರತ ಕಥನ ರಾಮಾಯಣದ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.ಅದನ್ನು ಅಗಸ್ತ್ಯರು ರಾಮನಿಗೆ ಅವನು ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿದಾಗ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಆ ಕಥನ ಬಹಳ ರೋಚಕವಾಗಿಯೂ ಇದೆ.ರಾಮನ ಕಥೆ ಹೇಗೋ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ರಾವಣನ ಈ ಪೂರ್ವ ಚರಿತ್ರೆ ಬಹುತೇಕ ಮಂದಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.ಇದನ್ನು ಓದಿದಾಗ ಅವನು ಎಂಥ ದುಷ್ಟನೆಂದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ.ರಾವಣನು ತನ್ನ ತಂಗಿ ಶೂರ್ಪಣಖಿಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ರಾವಣನು ಸೀತಾಪಹರಣ ಮಾಡಿದನೆಂದು ವಾದಿಸುವವರಿಗೆ, ಅವನು ತನ್ನ ತಂಗಿಯ ಗಂಡನನ್ನೇ ಕೊಂದು ಅವಳನ್ನು ವಿಧವೆ ಮಾಡಿದನೆಂದು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ! ಅದು ಇವನ ಭಗಿನೀವಾತ್ಸಲ್ಯ! ರಾವಣನು ತನ್ನ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ವರುಣನ ನಗರಿಯನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಲು ಹೋದಾಗ, ಕಾಲಕೇಯರೆಂಬ ರಾಕ್ಷಸರೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡುತ್ತಾ ಅವರಲ್ಲೊಬ್ಬನಾಗಿದ್ದ ವಿದ್ಯುಜ್ಜಿಹ್ವನೆಂಬುವನನ್ನು ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ಕತ್ತಿಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿ ಕೊಂದನು! ಅವನೇ ಶೂರ್ಪನಖಿಯ ಗಂಡನಾಗಿದ್ದನು! ಅನಂತರ ಈ ವಿಷಯವಾಗಿ ಶೂರ್ಪನಖಿಯು ರಾವಣನ ಬಳಿ ಗೋಳಾಡಿದಾಗ, ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಇದೆಲ್ಲಾ ಸಹಜವೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಸಮಾಧಾನಪಡಿಸಿ ದಂಡಕಾರಣ್ಯವೆಂಬ ಅರಣ್ಯದಲ್ಲಿ ಖರ,ದೂಷಣರೆಂಬ ರಾಕ್ಷಸರೊಂದಿಗೆ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡಿರಲು ಅನುಮತಿಯಿತ್ತನು.ಅವರು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ರಾಕ್ಷಸ ರಾಜ್ಯ ಕಟ್ಟಿದರು.ಅಲ್ಲಿದ್ದಾಗಲೇ ಶೂರ್ಪನಖಿಯು ರಾಮನನ್ನು ನೋಡಿ ಮೋಹಿಸಿ, ಅವನಿಂದ ನಿರಾಕೃತಳಾಗಿ ಲಕ್ಷಮಣನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಅವನಿಂದಲೂ ನಿರಾಕೃತಳಾಗಿ ಕೊನೆಗೆ ತನ್ನನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲು ಸೀತೆಯೇ ಕಾರಣಳೆಂದು ಅವಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೊರಡಲು, ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ಅವಳ ಕಿವಿ,ಮೂಗುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಓಡಿಸಿದನು! ಆಗ ಅವಳು ರಾವಣನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ತನಗಾದ ಅವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿ ಸೀತೆಯ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು, ಅವನು ರಾಮ,ಲಕ್ಷ್ಮಣರಿಲ್ಲದ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದನು.ಇದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಅವನು ಸಾವಿರಾರು ದೇವ,ದಾನವ,ಮಾನವ,ಯಕ್ಷ,ನಾಗಕನ್ಯೆಯರನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ ಬಲಾತ್ಕರಿಸಿದ್ದನು. ಅವನು ಯಾವದೇ ಸುಂದರವಾದ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ನೋಡಿದರೂ ಅವಳ ಬಂಧುಬಾಂಧವರನ್ನು ಕೊಂದು ಆ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದನು! ಆ ಸ್ತ್ರೀಯರೆಲ್ಲಾ ತಮ್ಮ ಬಂಧುಬಾಂಧವರಿಗಾಗಿ ಅಳುತ್ತಾ ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನವು ಅವರ ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿಹೋಯಿತು ಎಂದು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳು! ಹೀಗೆ ಅಪಹೃತರಾದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ರಾವಣನಿಗೆ ಪರಸ್ತ್ರೀಯ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಅವನು ಸಾಯಲೆಂದು ಶಾಪವಿತ್ತರು! ಆಗ ಅವನಿಗೆ ಶಕ್ತಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಕುಂದಿತು!

     ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ.ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಒಂದು ಶಾಪ ‌ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ಗೆದ್ದು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾಗ ರಂಭೆ ಎಂಬ ಅಪ್ಸರೆಯನ್ನು ಕಂಡನು.ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳನ್ನು ಯಾರು, ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಳೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ಅವಳು ತಾನು ರಂಭೆಯೆಂದೂ ಕುಬೇರನ ಮಗನಾದ ನಳಕೂಬರನ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದಾಗಿಯೂ ಹೇಳಿದಳು.ತಾನು ಅವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಹೊರಟಿರುವುದರಿಂದ ಹಾಗೂ ರಾವಣನು ಕುಬೇರನ ಅಣ್ಣನಾಗಬೇಕಾದುದರಿಂದ ಅವನು ತನಗೆ ಮಾವನಾಗಬೇಕೆಂದಳು.ಆದರೆ ರಾವಣನು ಅವಳು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಸೇವಿಸಲು ಇರುವ ಅಪ್ಸರೆಯಾದ್ದರಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ಸೇವಿಸಬೇಕೆಂದು ಆಗ್ರಹಿಸಿದನು.ಆದರೆ ರಂಭೆಯು ಇದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪದಿರಲು, ರಾವಣನು ಅವಳನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಿದನು! ಅನಂತರ ರಂಭೆ ಆಳುತ್ತಾ ಹೋಗಿ ನಳಕೂಬರನ ಬಳಿ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳಿದಾಗ ಕುಪಿತನಾದ ನಳಕೂಬರನು ರಾವಣನಿಗೆ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡದ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲು ಹೋದರೆ ಕೂಡಲೇ ಸಾಯಲೆಂದು ಶಾಪವಿತ್ತನು! ಇದನ್ನು ಕೇಳಿದ ರಾವಣನು ಅಂದಿನಿಂದ ಯಾವ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನೂ ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ.ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದ ಬಳಿಕ ದಿನವೂ ಅವಳನ್ನು ತನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒತ್ತಾಯಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದನು.ಆದರೆ ಅವಳು ಅವನನ್ನು ಕಣ್ಣೆತ್ತಿ ಕೂಡ ನೋಡದೇ ಒಂದು ಹುಲ್ಲು ಕಡ್ಡಿಯನ್ನು ರಾವಣನೆಂಬಂತೆ ನೋಡಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.ಒಮ್ಮೆ ಹನುಮಂತನು ಅಶೋಕವನದಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಂಡಾಗ, ಸೀತೆಯು ತನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪದಿದ್ದಾಗ ವಿಪರೀತ ಕ್ರುದ್ಧನಾದ ರಾವಣನು ಅವಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲುವೆನೆಂದು ಹೆದರಿಸಲು ಖಡ್ಗ ಸೆಳೆದು ಹೊರಟನು.ಆಗ ಅವನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಯು ಅವನನ್ನು ತಡೆದಳು.

      ಹೀಗೆ ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದರೂ ಅವಳನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಪುಸ್ತಕ ಪರಿಚಯ: ಜನಪ್ರಿಯ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳು

ಜನಪ್ರಿಯ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳು ಎಂಬ ನನ್ನ ಹೊಸ ಪುಸ್ತಕ ಸಪ್ನ ಬುಕ್ ಹೌಸ್ ನಿಂದ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಲು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತಿದೆ! ಇದರಲ್ಲಿ ನಾನು ಎಪ್ಪತ್ತೆರಡು ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸರಳವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳು ಭಾರತೀಯ ಕಥಾಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮದ ಅತ್ಯಂತ ಸೊಗಸಾದ ಕೊಡುಗೆ.ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮವು ಭಾರತೀಯ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ತನ್ನದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ಕಥಿಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಇದೆ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯವೂ ಇದೆ.ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳೆಂಬ ಗ್ರಂಥ ಒಟ್ಟು 547 ಕಥೆಗಳ ಒಂದು ಬೃಹತ್ ಸಂಕಲನ.ಇವು ತ್ರಿಪಿಟಕಗಳೆಂಬ ಬೌದ್ಧ ಗ್ರಂಥಗಳ ಒಂದು ಭಾಗ.ಪಿಟಕ ಎಂದರೆ ಬುಟ್ಟಿ.ಹಾಗಾಗಿ ತ್ರಿಪಿಟಕಗಳೆಂದರೆ ಮೂರು ಗ್ರಂಥ ಬುಟ್ಟಿಗಳು.ಇವು ಪಾಳೀಭಾಷೆಯಲ್ಲಿವೆ.ಪಾಳಿಯೆಂದರೆ ಅರ್ಧಮಾಗಧೀ ಪ್ರಾಕೃತ ಭಾಷೆಯೇ ಆಗಿದ್ದು ಅದು ಸಂಸ್ಕೃತದ ಆಡುಭಾಷೆಯಾಗಿದೆ.ಈ ತ್ರಿಪಿಟಕಗಳೆಂದರೆ, ಸುತ್ತ ಪಿಟಕ, ವಿನಯ ಪಿಟಕ, ಮತ್ತು ಅಭಿಧಮ್ಮ ಪಿಟಕ.ಸುತ್ತ ಪಿಟಕದಲ್ಲಿ, ದೀಘ ನಿಕಾಯ, ಮಜ್ಝಿಮ ನಿಕಾಯ, ಅಂಗುತ್ತರ ನಿಕಾಯ, ಸಂಯುತ್ತ ನಿಕಾಯ, ಮತ್ತು ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯ ಎಂಬ ಐದು ನಿಕಾಯ ಗ್ರಂಥಗಳಿವೆ.ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯದಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು ಗ್ರಂಥಗಳಿದ್ದು, ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಜಾತಕ ಒಂದಾಗಿದೆ.

        ಜನ್ಮದಿಂದ ಜಾತಕ ಪದ ಬಂದಿದೆ.ಈ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳು, ಬುದ್ಧನ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಗಳ ಕಥೆಗಳಾಗಿವೆ.ಬುದ್ಧನು ಮೊದಲು ಬೋಧಿಸತ್ತ್ವ ಎಂಬ ಪ್ರಜ್ಞಾವಂತ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದು, ಅವನು ಹಲವಾರು ಜನ್ಯಗಳನ್ನೆತ್ತಿ ವಿವಿಧ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಅನಂತರ ಬುದ್ಧನಾಗಿ ಜನಿಸುತ್ತಾನೆ.ಇಲ್ಲಿ ಸುಮೇಧನೆಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ಮೊದಲಿಗೆ ಇದ್ದ ದೀಪಂಕರ ಬುದ್ಧನೆಂಬ ಬುದ್ಧನ (ಒಟ್ಟು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಬುದ್ಧರು ಆಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ) ಸೇವೆ ಮಾಡಿ ಅವನಿಂದ ಬೋಧಿಸತ್ವನಾಗುವನೆಂದು ಆಶೀರ್ವಾದ ಪಡೆದು ಬೋಧಿಸತ್ವನಾಗಿ ಹಲವಾರು ಜನ್ಯಗಳನ್ನೆತ್ತಿ ಅನಂತರ ಸಿದ್ಧಾರ್ಥ ಗೌತಮ ಬುದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನೆ.ಈ ಹಲವಾರು ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿ, ವೃಕ್ಷ ದೇವತೆ, ಬ್ರಾಹ್ಮಣ, ರಾಜ, ಶೂದ್ರ, ಕೊನೆಗೆ ಕಳ್ಳನಾಗಿಯೂ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾನೆ.ಈ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಗಳ ಕಥೆಗಳೇ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳು.ಈ ಕಥೆಗಳು ಬಹಳ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾಗಿದ್ದು ಹಲವಾರು ನೀತಿಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತವೆ.ಇವು ಬಹುತೇಕ ಅಂದಿನ ದಿನಗಳ ಜಾನಪದ ಕಥೆಗಳೇ ಆಗಿದ್ದು ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮದ ಲೇಪನ ನೀಡಲಾಗಿದೆ.ಹಾಗಾಗಿ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಕಥೆಗಳು ಪಂಚತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.ಮೂಲ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಇಂದಿನ ಕಥೆ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ ಎಂಬ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಕಥೆಗಳಿವೆ.ಅಂದರೆ, ಬುದ್ಧನ ಶಿಷ್ಯರು ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಘಟನೆಯನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಾರೆ.ಅದು ಇಂದಿನ ಕಥೆ.ಆಗ ಬುದ್ಧನು ಬಂದು ಅದೇನೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಿ, ಇದೇ ರೀತಿ ಹಿಂದೆ ನಡೆದಿತ್ತು ಎಂದು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಇಂದಿನ ಬುದ್ಧ ಮತ್ತು ಅವನ ಶಿಷ್ಯರು ಆ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಏನೇನಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಇದು ಹಿಂದಿನ ಕಥೆ.ಇದೇ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಜಾತಕ ಕಥೆ. ನಾನು ಈ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಿರೂಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.

        ಜಾತಕದ ಕಥೆಗಳು ಪಾಲೀ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲೂ ಇವೆ.ಆರ್ಯಶೂರನ ಹಾಗೂ ಹರಿಭಟ್ಟನ ಜಾತಕಮಾಲಾ ಎಂಬ ಎರಡು ಸಂಸ್ಕೃತ ಜಾತಕ ಕಥಾಸಂಕಲನಗಳಿವೆ.ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳಲ್ಲದೇ ಬೌದ್ಧ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವದಾನ ಕಥೆಗಳೆಂಬ ಕಥೆಗಳಿವೆ.ಇವು ಪಾಳಿ ಹಾಗೂ ಸಂಸ್ಕೃತ ಎರಡರಲ್ಲೂ ಇವೆ.ಪಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಅಪದಾನ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಇದು ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದ ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯದ ಒಂದು ಭಾಗ.ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ದಿವ್ಯಾವದಾನ, ಅಶೋಕಾವದಾನ, ಅವದಾನಶತಕ, ಕಾಶ್ಮೀರದ ಕವಿ ಕ್ಷೇಮೇಂದ್ರನ ಅವದಾನ ಕಲ್ಪಲತಾ ಮೊದಲಾದ ಅನೇಕ ದೊಡ್ಡ ಅವದಾನ ಕಥಾಸಂಕಲನಗಳಿವೆ.ಅವದಾನವೆಂದರೆ ಏನಾದರೂ ಒಂದು ಸಾಹಸದ ಅಥವಾ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಕಾರ್ಯ.ಇಂಥ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಿ ಯಾರಾದರೂ ಬುದ್ಧನಾಗುವುದು ಅಥವಾ ಬುದ್ಧನ ಶಿಷ್ಯನಾಗುವುದು  ಅವದಾನ ಕಥೆಗಳ ವಸ್ತು.ಹಾಗಾಗಿ ಇವು ಬುದ್ಧರ ಮತ್ತು ಅವರ ಶಿಷ್ಯರ ಪೂರ್ವಜನ್ಮಗಳ ಕಥೆಗಳು.

         ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯದಲ್ಲಿ ವಿಮಾನ ವತ್ತು ಮತ್ತು ಪೇತವತ್ತು ಎಂಬ ಗ್ರಂಥಗಳೂ ಇವೆ.ವಿಮಾನವತ್ತು ಪುಣ್ಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ವಿಮಾನ ಅಥವಾ ಸ್ವರ್ಗ ಪಡೆದವರ ಕಥೆಗಳ ಗ್ರಂಥವಾದರೆ, ಪೇತವತ್ತು, ಪಾಪ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಪ್ರೇತಗಳಾಗಿ ನರಕಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ಕಥೆಗಳ ಗ್ರಂಥ.ಹೀಗೆ ಬೌದ್ಧರಲ್ಲೂ ಪುಣ್ಯ, ಪಾಪ, ಸ್ವರ್ಗ,ನರಕಗಳ ಕಲ್ಪನೆಯಿದೆ.

         ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಥೇರಾಗಾಥಾ (ಪುರುಷ ಬೌದ್ಧ ಶಿಷ್ಯರ ಉಪದೇಶಗಳು) ಮತ್ತು ಥೇರೀಗಾಥಾ( ಸ್ತ್ರೀ ಬೌದ್ಧ ಶಿಷ್ಯೆಯರ ಉಪದೇಶಗಳು) ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲೂ ಕಥೆಗಳಿವೆ.

        ಖುದ್ದಕ ನಿಕಾಯದ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ್ಯ ಗ್ರಂಥ ಧಮ್ಮಪದ.ಇದು ಬುದ್ಧನ ನಾನ್ನೂರ ಉಪದೇಶಗಳ ಸಂಗ್ರಹ.ಈ ನಾನ್ನೂರು ಉಪದೇಶಗಳಿಗೂ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವಾಗಿ ನಾನ್ನೂರು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಗಳಿವೆ.

       ಇವಲ್ಲದೇ ತ್ರಿಪಿಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧನ ಉಪದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಕಥೆಗಳು ಬರುತ್ತವೆ.ಕಥಾಸರಿತ್ಸಾಗರದಲ್ಲೂ ಬೌದ್ಧ ಕಥೆಗಳಿವೆ.ಅಶ್ವಘೋಶನ ಬುದ್ಧಚರಿತ ಮತ್ತು ಸೌಂದರನಂದ ಎಂಬ ಸಂಸ್ಕೃತ ಕಾವ್ಯಗಳೂ, ಮಹಾವಂಶ,ಚುಲ್ಲವಂಶ ಎಂಬ ಪಾಲೀ ಭಾಷೆಯ ಶ್ರೀಲಂಕಾದ ಬೌದ್ಧ ಗ್ರಂಥಗಳೂ ಇವೆ.

         ಹೀಗೆ ಬೌದ್ಧ ಕಥಾಲೋಕ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಪಂಚ. ಅದರಲ್ಲಿ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳ ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಎಪ್ಪತ್ತೆರಡು ಪ್ರಮುಖ ಹಾಗೂ ಜನಪ್ರಿಯ ಜಾತಕ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸರಳವಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.ಈ ಕೃತಿ ಓದುಗರಾದ ನಿಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದರೆ ನನ್ನ ಶ್ರಮ ಸಾರ್ಥಕ.

ರಾಮಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳು

ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತಗಳು ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಅತ್ಯಂತ ಅಮೂಲ್ಯ ಕಾವ್ಯಗಳು.ಅವು ಇತಿಹಾಸಗಳೆಂದೂ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿವೆ.ಅವು ರಚಿತವಾಗಿ ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳೇ ಕಳೆದಿದ್ದರೂ ಜನರಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಅವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದೇ ಉಳಿದಿದೆ.ಸ್ವಾರಸ್ಯವೆಂದರೆ ಯಾರೇ ಆದರೂ ಇವನ್ನು ಓದದೆಯೂ ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುತ್ತಾರೆ.ಆದರೆ ಇವನ್ನು ಆಮೂಲಾಗ್ರವಾಗಿ ಓದಲು ತೊಡಗಿದರೆ, ಅನೇಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳ ದೊಡ್ಡ ಗಣಿಗಳೇ ದೊರೆತಂತಾಗುತ್ತದೆ! ಅಲ್ಲದೇ, ಈ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳ ಮೂಲಕಥೆಗಳು ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ತಿಳಿದಿದ್ದರೂ ಅವುಗಳನ್ನು ಓದುವಾಗ ನಡುನಡುವೆಯೇ ಅನೇಕ ಒಳಕಥೆಗಳೂ ಉಪಕಥೆಗಳೂ ದೊರೆಯುತ್ತಾ ನಮ್ಮನ್ನು ರಂಜಿಸುತ್ತಾ ಬೆರಗುಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ! ಇವುಗಳೊಂದಿಗೆ ಇವುಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಇತರ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಗಳು ಇವುಗಳ ಪಾಠಾಂತರಗಳಲ್ಲೂ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲೂ ದೊರೆಯುತ್ತವೆ! 

      ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ, ರಾಮಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕೆಲವು ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.ಮೊದಲಿಗೆ ಕೆಲವು ಹೆಸರುಗಳ ಹಿಂದಿನ ಕಥೆಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.ಶ್ರೀರಾಮನಿಗೆ ರಾಘವ, ರಘುಕುಲತಿಲಕ, ರಘುಕುಲೋತ್ತಮ, ಮೊದಲಾದ ಹೆಸರುಗಳಿದ್ದು, ಅವು ಅವನು ರಘು ಮಹಾರಾಜನ ವಂಶದವನೆಂದು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ.ಅಂತೆಯೇ, ಅವನು ದಶರಥನ ಮಗನಾದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ದಾಶರಥಿ ಎಂಬ ಹೆಸರಿದೆ.ಸೀತೆಯ ಪತಿಯಾದ್ದರಿಂದ ಸೀತಾಪತಿಯೆಂಬ ಹೆಸರಿದೆ.ಅಂತೆಯೇ ರಾಮನಿಗೆ ಕಾಕುತ್ಸ್ಥ ಎಂಬ ಹೆಸರಿದೆ.ಇದರ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಯಿದೆ.ರಾಮನು ಸೂರ್ಯಪುತ್ರ ವೈವಸ್ವತ ಮನುವಿನ ಮಗ ಇಕ್ಷ್ವಾಕು ವಂಶದವನು.ಇಕ್ಷ್ವಾಕುವಿಗೆ ವಿಕುಕ್ಷಿ ಎಂಬ ಮಗನಿದ್ದು, ಅವನಿಗೆ ಪುರಂಜಯ ಎಂಬ ಮಗನಿದ್ದನು.ಇವನು ಮಹಾವೀರನಾಗಿದ್ದು, ಒಮ್ಮೆ, ದೇವಾಸುರಯುದ್ಧವಾದಾಗ ದೇವತೆಗಳು ಇವನ ಸಹಾಯ ಯಾಚಿಸಿದರು.ಅದಕ್ಕೆ ಪುರಂಜಯನು ಇಂದ್ರನು ತನಗೆ ವಾಹನವಾಗುವುದಾದರೆ ತಾನು ಯುದ್ಧ ಮಾಡುವೆನೆಂದನು.ಇದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿದ ಇಂದ್ರನು ಒಂದು ಎತ್ತಿನ ರೂಪ ಧರಿಸಿ ಅವನಿಗೆ ವಾಹನನಾದನು.ಪುರಂಜಯನು ಎತ್ತಿನ ಹಿಳಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಗೆಲುವು ತಂದುಕೊಟ್ಟನು.ಎತ್ತಿನ ಹಿಳಲಿಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಕಕುತ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಕಕುತ್ಸ್ಥ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿತು.ಅವನ ವಂಶದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ರಾಮನಿಗೆ ಕಾಕುತ್ಸ್ಥ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿತು.

     ಈಗ ಸೀತೆಯ ಹೆಸರುಗಳ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.ಜನಕ ಮಹಾರಾಜನು ಒಂದು ಯಜ್ಞ ಮಾಡಲು ನೆಲವನ್ನು ನೇಗಿಲಿನಿಂದ ಉಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮೂಡಿದ ಗೆರೆ ಅಥವಾ ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮಗುವೇ ಸೀತೆ.ನೇಗಿಲಿನಿಂದ ಮೂಡುವ ಗೆರೆ ಅಥವಾ ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ಸೀತಾ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಅದರಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದರಿಂದ ಸೀತೆಗೆ ಆ ಹೆಸರು ಇಡಲಾಯಿತು.ಅಂತೆಯೇ ವಿದೇಹ ದೇಶದ ರಾಜಕುಮಾರಿಯಾಗಿ ವೈದೇಹಿ, ಮಿಥಿಲಾ ನಗರಿಯ ರಾಜಕುಮಾರಿಯಾಗಿ ಮೈಥಿಲಿ, ಹಾಗೂ ಜನಕನ ಮಗಳಾದ್ದರಿಂದ ಜಾನಕಿ ಎಂಬ ಹೆಸರುಗಳೂ ಬಂದವು.

     ಹನುಮಂತನ ಹೆಸರಿನ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಯಿದೆ.ಹನುಮಂತನು ವಾಯುವಿನ ಅಂಶದಿಂದ ಕೇಸರಿ ಎಂಬ ವಾನರನ ಪತ್ನಿ ಅಂಜನೆಯ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ಆಂಜನೇಯ ಎನಿಸಿದನು.ಹುಟ್ಟಿದ ಕೂಡಲೇ ಆಗಸದಲ್ಲಿ ಉದಯಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೆಂಪು ಸೂರ್ಯನನ್ನು ನೋಡಿ ಹೆಣ್ಣೆಂದು ಭ್ರಮಿಸಿ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಜಿಗಿದನು! ಅಂದು ಸೂರ್ಯಗ್ರಹಣವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ರಾಹುವೂ ಸೂರ್ಯನನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಬರಲು, ಆಂಜನೇಯನು ಅವನನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಹೋದನು! ಆಗ ರಾಹುವು ಇಂದ್ರನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ದೂರಲು, ಇಂದ್ರನು ಬಂದು ಆಂಜನೇಯನ ಮೇಲೆ ವಜ್ರಾಯುಧದಿಂದ ಪ್ರಹರಿಸಿದನು! ಆಂಜನೇಯನು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ತನ್ನ ಎಡದವಡೆಯನ್ನು ಮುರಿದುಕೊಂಡು ನಿಶ್ಚೇಷ್ಟಿತನಾದನು! ಇದರಿಂದ ವಾಯುವು ಕೋಪಗೊಂಡು ವಿಶ್ವದಿಂದಲೇ ಗಾಳಿಯನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಂಡನು! ಆಗ ಬ್ರಹ್ಮನು ಇಂದ್ರಾದಿ ದೇವತೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಬಂದು ಆಂಜನೇಯನನ್ನು ಬದುಕಿಸಿದನು.ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳೂ ಆಂಜನೇಯನಿಗೆ ಹಲವಾರು ವರಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟರು.ಆಗ ಇಂದ್ರನು, ಆಂಜನೇಯನ 'ಹನು' ಅಥವಾ ದವಡೆಗೆ ಏಟು ಬಿದ್ದುದರಿಂದ, ಅವನಿಗೆ ಹನುಮಾನ್ ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟನು.ಹೀಗೆ ಆಂಜನೇಯನಿಗೆ ಹನುಮಂತ ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು.

    ರಾವಣ ಮತ್ತು ಅವನ ಮಗ ಇಂದ್ರಜಿತುವಿನ ಹೆಸರುಗಳ ಹಿಂದೆಯೂ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಗಳಿವೆ.ರಾವಣ, ಹತ್ತು ತಲೆಗಳೊಂದಿಗೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಅವನ ತಂದೆ ತಾಯಿಯರು ದಶಗ್ರೀವ, ಅಥವಾ ದಶಕಂಠ ಎಂದು ‌ಹೆಸರಿಟ್ಟರು.ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನ ಹತ್ತಿ ಸಂಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕೈಲಾಸ ಪರ್ವತ ಎದುರಾಗಲು, ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನ ಅಂದರೆ ಮೇಲೆ ಹಾರಲಿಲ್ಲ.ಆಗ ರಾವಣನು ಆ ಕೈಲಾಸ ಪರ್ವತವನ್ನೇ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ಮುಂದೆ ಹೋಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿ, ಕೈಲಾಸ ಪರ್ವತವನ್ನೇ ಎತ್ತತೊಡಗಿದನು.ಆಗ ಅಂದರೆ ಮೇಲಿದ್ದ ಪಾರ್ವತಿಯೂ ಶಿವಗಣಗಳೂ ಹೆದರಿದರು! ಆಗ ಶಿವನು ತನ್ನ ಪಾದದ ಹೆಬ್ಬೆರಳನ್ನು ಪರ್ವತದ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಲು, ಅದು ರಾವಣನ ಇಪ್ಪತ್ತು ಕೈಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ಜಜ್ಜಿಹಾಕಿತು! ಆ ನೋವಿಗೆ ಭಯಂಕರವಾಗಿ ಅರಚಿದ ದಶಗ್ರೀವನು ಅನಂತರ ಸಾಮಗಾನಗಳಿಂದ ಶಿವನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿದನು.ಪ್ರಸನ್ನನಾದ ಶಿವನು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾಗಿ ಅವನ ಗಾಯಗಳನ್ನು ವಾಸಿಮಾಡಿ ಚಂದ್ರಹಾಸವೆಂಬ ಅಮೋಘ ಖಡ್ಗವನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಅವನು ಜೋರಾಗಿ ಅರಚಿದ ಶಬ್ದ ಎಲ್ಲಾ ಪ್ರಾಣಿಗಳೂ  ರಾವಿತವಾಗುವಂತೆ ಅಥವಾ ಹೆದರಿ ಕೂಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ರಾವಣ ಎಂದು ಹೆಸರಿಸಿದನು.ಅಂದಿನಿಂದ ದಶಕಂಠನು ರಾವಣನೆಂದು ಹೆಸರಾದನು. ರಾವಣನು ಮಗ ಇಂದ್ರಜಿತುವು ಹುಟ್ಟಿದ ಕೂಡಲೇ ಮೇಘದಂತೆ ಗರ್ಜಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಮೇಘನಾದ ಎಂದು ಹೆಸರಿಡಲಾಯಿತು.ರಾವಣನು ಇಂದ್ರನೊಂದಿಗೆ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದಾಗ ದೇವತೆಗಳು ಅವನನ್ನು ಸುತ್ತುವರಿದು ಅವನು ಸೋಲುವುದರಲ್ಲಿದ್ದನು! ಆಗ ಮೇಘನಾದನು ಇಂದ್ರನೊಡನೆ ಹೋರಾಡಿ ಬಂಧಿಸಿ ತಂದೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿದನು.ಅನಂತರ, ಬ್ರಹ್ಮನ ಅಪ್ಪಣೆಯಂತೆ ಅವನು ಇಂದ್ರನನ್ನು ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಿದನು.ಹೀಗೆ ಅವನು ಇಂದ್ರನನ್ನು ಜಯಿಸಿದುದರಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಇಂದ್ರಜಿತ್ ಎಂದು ಹೆಸರಾಯಿತು!

     ಈಗ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಘಟನೆಗಳ ಹಿಂದಿನ ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.ರಾಮಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವಾಗುವಾಗ ಮಂಥರೆ ಎಂಬ ಗೂನು ಬೆನ್ನಿನ ದಾಸಿ ತನ್ನ ಒಡತಿ ಕೈಕೇಯಿಗೆ ದುರ್ಬೋಧೆ ಮಾಡಿ ರಾಮನನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಕಳಿಸುವಂತೆ ಹಾಗೂ ಅವಳ ಮಗ ಭರತನನ್ನು ಪಟ್ಟಗಟ್ಟಬೇಕೆಂದು ದಶರಥನ ಬಳಿ ಹಳೆಯ ಎರಡು ವರಗಳನ್ನು ಕೇಳುವಂತೆ ಮಾಡಿದಳು.ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದ ಪ್ರಕಾರ, ಮಂಥರೆ ಇಂಥ ಅಸಮಾಧಾನದ ಸ್ವಭಾವದವಳೇ ಆಗಿರುತ್ತಾಳೆ.ಆದರೆ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಬರುವ ರಾಮೋಪಾಖ್ಯಾನದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣವಿದೆ.ಅದರಂತೆ, ದೇವತೆಗಳು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ರಾವಣನ ಉಪಟಳದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ ಅದರಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡುವಂತೆ ಬೇಡಿದಾಗ ವಿಷ್ಣುವು ರಾಮಾವತಾರ ಮಾಡಿ ರಾವಣನನ್ನು ವಧಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳಿ ಅಭಯ ನೀಡಿದನು.ಆಗ ಬ್ರಹ್ಮನು ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಕಪಿ, ಕರಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ ರಾಮನಿಗೆ ಸಹಾಯಕರಾಗಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶಿಸಿದ.ಆಗಲೇ ಅವನು ದುಂದುಭಿ ಎಂಬ ಗಂಧರ್ವ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಗೂನು ಬೆನ್ನಿನ ದಾಸಿಯಂತೆ ಹುಟ್ಟಿ ರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವನ್ನು ತಡೆಯಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶಿಸಿದ.ಹಾಗಾಗಿ ಅವಳು ಮಂಥರೆಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದಳು.

      ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿದರೂ ಏಕೆ ಅವಳನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅನೇಕ ಜನ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.ಇದನ್ನು ಕಾರಣವಾಗಿ ಕೊಟ್ಟು ರಾವಣನು ಒಳ್ಳೆಯವನೆಂದೂ ಕೆಲವರು ಸಾಧಿಸುತ್ತಾರೆ! ಆದರೆ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘವಾಗಿ ಬರುವ ರಾವಣನ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ರಾವಣನು ಎಂಥ ದುಷ್ಟ ಹಾಗೂ ಸ್ತ್ರೀದೌರ್ಬಲ್ಯವಿದ್ದವನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.ಅವನು ಎಷ್ಟೋ ಸ್ತ್ರೀಯರನ್ನು ಅಪಹರಿಸಿ ಬಲಾತ್ಕರಿಸಿದ್ದ! ಅವನು ಸತ್ತಾಗ ಅವನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಯೂ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳಿ ಅಳುತ್ತಾಳೆ. ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ದಿಗ್ವಿಜಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ, ರಂಭೆ ಎಂಬ ಅಪ್ಸರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಅಲಂಕರಿಸಿಕೊಂಡು ತನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮನಾದ ನಳಕೂಬರನ ಬಳಿ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಳು.ಆಗ ರಾವಣನು ಅವಳನ್ನು ತಡೆದು ತನ್ನನ್ನು ತೃಪ್ತಿಪಡಿಸಲು ಹೇಳಿದನು.ಅವಳು ತನ್ನ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದರೂ ಅವನು ಕೇಳದೇ ಅವಳನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಿದನು! ಅವಳು ಅಳುತ್ತಾ ಹೋಗಿ ಕುಬೇರನ ಮಗನಾದ ನಳಕೂಬರನ ಬಳಿ ಈ ವಿಷಯವನ್ನು ಹೇಳಿದಾಗ, ನಳಕೂಬರನು ಕೋಪದಿಂದ ರಾವಣನಿಗೆ ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಒಪ್ಪದ ಸ್ತ್ರೀಯನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಿದರೆ ಕೂಡಲೇ ಸಾಯಲಿ ಎಂದು ಶಪಿಸಿದನು! ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಬಲಾತ್ಕರಿಸಲಿಲ್ಲ.

      ರಾಮನು ವಾಲಿಯನ್ನು ಮರದ ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ಏಕೆ ಕೊಂದನು ಎಂದು ಅನೇಕರು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.ಇದನ್ನು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಸ್ವಯಂ ವಾಲಿಯೇ ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.ರಾಮನೂ ಇದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ.ವಾಲಿಯು ಒಬ್ಬ ವಾನರನಾದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೂ ಪ್ರಾಣಿವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ್ದರಿಂದ ಅವನನ್ನು ಹೇಗೆ ಬೇಕಾದರೂ ಬೇಟೆಯಾಡಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ರಾಮ.ಎದುರು ನಿಂತು ಹೋರಾಡಿದಾಗ ಯಾರ ಕೈ ಮೇಲಾಗುತ್ತಿತ್ತೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ವಾಲಿಯು ವಿಚಾರಿಸದೇ ಅವನ ತಮ್ಮ ಸುಗ್ರೀವನನ್ನು ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಓಡಿಸಿದ್ದು ಹಾಗೂ ಅವನ ಹೆಂಡತಿ ರುಮೆಯನ್ನು ಬಲವಾಗಿ ಉಪಭೋಗಿಸಿದ್ದು ಅವನು ಮಾಡಿದ ಅಕ್ಷಮ್ಯ ಅಪರಾಧಗಳಾಗಿದ್ದು ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು! ಕಿಷ್ಕಿಂಧೆಯು ರಾಮನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸದ ಪ್ರದೇಶವೆಂದು ವಾಲಿಯು ಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ರಾಮನು ತಾನು ಇಕ್ಷ್ವಾಕು ಸಾರ್ವಭೌಮನಾದ ಭರತನ ಪ್ರತಿನಿಧಿಯಾಗಿ ಯಾವ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಾದರೂ ನ್ಯಾಯ ಉಳಿಸಲು ಮಧ್ಯೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದೆಂದು ವಾದಿಸುತ್ತಾನೆ.ತತ್ತ್ವಸಂಗ್ರಹ ರಾಮಾಯಣ ಎಂಬ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಾರಣವಿದೆ.ಅದರಂತೆ, ವಾಲಿಯ ತಂದೆ ಇಂದ್ರನು ಅವನಿಗೆ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಹಾರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದನು.ವಾಲಿಯು ಅದನ್ನು ಧರಿಸಿ ಯುದ್ಧ ಮಾಡಿದಾಗ ಎದುರಾಳಿಯ ಅರ್ಧ ಶಕ್ತಿ ಇವನಿಗೆ ಬಂದುಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು! ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ರಾಮನು ಎದುರಿಗೆ ನಿಂತು ಹೋರಾಡದೇ ಮರದ ಹಿಂದೆ ನಿಂತು ವಾಲಿಯನ್ನು ಕೊಂದನು.

      ಶ್ರೀ ರಾಮನು ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಂದ ಬಳಿಕ, ಸೀತೆಯ ಚಾರಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ಸಂಶಯಿಸಿ ಅವಳು ಇಚ್ಛೆ ಬಂದಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಬಹುದೆಂದು ಕಟುವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಸೀತೆಯು ತನ್ನ ಪಾತಿವ್ರತ್ಯವನ್ನು ನಿರೂಪಿಸಲು ಅಗ್ನಿ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ.ಆಗ ಅಗ್ನಿಯು ಅವಳನ್ನು ಸುಡದೇ ಅವಳು ಪವಿತ್ರಳೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ ರಾಮನಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಬ್ರಹ್ಮಾದಿ ದೇವತೆಗಳು ಸ್ವಯಂ ದಶರಥನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಸೀತೆಯು ಪವಿತ್ರಳೆಕದು ಸಾರುತ್ತಾರೆ! ಆಗ ರಾಮನೂ ತನಗಿದು ಗೊತ್ತಿತ್ತೆಂದೂ ಲೋಕಾಪವಾದ ಬರದಿರಲೆಂದು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದೆನೆಂದೂ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಈ ಘಟನೆಗೆ ಸ್ಕಂದ ಪುರಾಣದಲ್ಲಿ ಬೇರೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಾರಣವಿದೆ.ಅದರಂತೆ, ಕುಶಧ್ವಜನೆಂಬ ರಾಜನಿಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಯ ಅಂಶದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ವೇದವತಿಯೆಂಬ ಮಗಳಿದ್ದು, ಅವಳು ವಿಷ್ಣುವನ್ನೇ ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕೆಂದು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು.ಆಗ ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಅವಳ ಬಳಿ ಬಂದು ತನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದನು.ಅವಳು ಒಪ್ಪದಿರಲು, ಅವನು ಅವಳ ಕೇಶವನ್ನು ಹಿಡಿದೆಳೆದನು! ಆಗ ವೇದವತಿಯು ತಪಸ್ಸಿನ ಬಲದಿಂದ ಕತ್ತಿಯಂತಾಗಿದ್ದ ತನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ತನ್ನ ಕೇಶವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ ತಾನೇ ಬರುತ್ತೇನೆಂದು ಅವನಿಗೆ ಶಾಪ ಕೊಡುತ್ತಾ ಅಗ್ನಿ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಳು! ಆದರೆ ಅಗ್ನಿ ಅವಳನ್ನು ಸುಡದೇ ರಕ್ಷಿಸಿ, ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಪಹರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು, ತನ್ನ ಬಳಿಯಿದ್ದ ವೇದವತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾ ಅವಳೇ ನಿಜವಾದ ಸೀತೆಯೆಂದೂ ಅವನ ಬಳಿಯಿದ್ದದ್ದು ಮಾಯಾಸೀತೆಯೆಂದೂ ಹೇಳಿದನು.ಇದನ್ನು ನಂಬಿ, ರಾವಣನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಅಗ್ನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸಿ ವೇದವತಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡನು.ಅವಳನ್ನೇ ಲಂಕೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟನು.ಅವಳ ಶಾಪದಂತೆ ಅವಳೇ ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ ಕಾರಣಳಾದಳು.ಅವಳು ಅಗ್ನಿ ಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಾಗ, ಅಗ್ನಿಯು ಇಬ್ಬರು ‌ಸೀತೆಯರೊಂದಿಗೆ ಬಂದು, ನಿಜವಾದ ಸೀತೆಯನ್ನು ರಾಮನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾ ವೇದವತಿಯ ವಿಚಾರ ಹೇಳಿದನು.ಆಗ ಸೀತೆಯು ವೇದವತಿಯ ಕೋರಿಕೆಯನ್ನು ಹೇಳಲು, ರಾಮನು ತಾನು ಏಕಪತ್ನೀವ್ರತಸ್ಥನಾದುದರಿಂದ ಮುಂದಿನ ಇಪ್ಪತ್ತೆಂಟನೆಯ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುವೆನೆಂದು ವಚನವಿತ್ತನು.ಅಂತೆಯೇ ಆಗ ವೇದವತಿಯು ಪದ್ಮಾವತಿಯಾಗಿ ಜನಿಸಲು ವಿಷ್ಣುವು ಶ್ರೀನಿವಾಸನಾಗಿ ಅವಳನ್ನು ವರಿಸಿದನು.ಇದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿರುವಂತೆ ತಿರುಪತಿಯ ಸ್ಥಳಪುರಾಣವಾದ ಶ್ರೀನಿವಾಸಕಲ್ಯಾಣದ ಕಥೆ.

     ಈಗ ಶ್ರೀ ರಾಮನು ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗವನ್ನೇಕೆ ಮಾಡಿದನೆಂದು ನೋಡೋಣ.ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅನೇಕರು ಭಾವಿಸಿರುವಂತೆ, ಒಬ್ಬ ಅಗಸನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿಯ ನಡತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿಂದಿಸಿದುದನ್ನು ಕೇಳಿ ರಾಮನು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.ಮೂಲ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಇರುವಂತೆ, ಅಯೋಧ್ಯಾ ನಗರಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ರಾಮನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಕರೆತಂದುದು ಸರಿಯಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು.ಅವನು ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಂದು ತನ್ನ ಪೌರುಷ ತೋರಿಸಿದ್ದೇನೋ ಸರಿ, ಆದರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಕಾಲ ಇದ್ದ ಸೀತೆಯನ್ನು ಪುನಃ ಕರೆತಂದುದು ಸರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು ಬೀದಿ ಬೀದಿಗಳಲ್ಲಿ, ಉದ್ಯಾನವನಗಳಲ್ಲಿ, ಮೊದಲಾದ ಅನೇಕ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಜನರು ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆಂದು ಭದ್ರನೆಂಬ ಗೂಢಚಾರಿ ರಾಮನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ  ರಾಮನು, ಹೀಗಾಗಬಹುದೆಂದೇ ತಾನು ಲಂಕೆಯಲ್ಲೇ ಇದನ್ನು ಪರಿಹರಿಸಿದ್ದೆನಾದರೂ ಈ ಅಪವಾದ ಬಂತೆಂದು ಸೋದರರ ಬಳಿ ದುಃಖಿಸುತ್ತಾ ಕೂಡಲೇ ಲಕ್ಷ್ಮಣನಿಗೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಋಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮದ ಬಳಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರಲು ಆಜ್ಞಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.ಹೀಗೆ ಅವನು ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.ಅಲ್ಲದೇ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದ ಸೀತೆಯೂ ತಾನು ಋಷ್ಯಾಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಕಾಲ ಕಳೆಯಬೇಕೆಂದು ರಾಮನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ.ಇದನ್ನು ಯೋಚಿಸಿಯೇ ರಾಮನು ಅವಳನ್ನು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮದ ಬಳಿ ಬಿಡಲು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ರಾಮಾಯಣದ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಪೌರಾಣಿಕ ಕಾರಣವನ್ನು ಕೊಡಲಾಗಿದೆ.ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ರಾಮನ ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗದಿಂದ ದುಃಖಿತನಾಗಿ ಮಂತ್ರಿಯೂ ಸಾರಥಿಯೂ ಆದ ಸುಮಂತ್ರನ ಬಳಿ ಹೇಳಿಕೊಂಡಾಗ, ಸುಮಂತ್ರನು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ಹಿಂದೆ ದುರ್ವಾಸ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ದಶರಥನಿಗೆ ಹೇಳಿದ್ದ ಒಂದು ರಹಸ್ಯ ವಿಚಾರವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅದರಂತೆ, ಹಿಂದೆ ದೇವಾಸುರರ ಯುದ್ಧವಾದಾಗ, ಆಸುರರು ಭೃಗು ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಪತ್ನಿಯ ಮೊರೆಹೊಕ್ಕರು.ಅವಳು ಅವರಿಗೆ ಆಶ್ರಯ ನೀಡಲು, ಕ್ರುದ್ಧನಾದ ಮಹಾವಿಷ್ಣುವು ತನ್ನ ಸುದರ್ಶನ ಚಕ್ರದಿಂದ ಅವಳ ಶಿರವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿಬಿಟ್ಟನು! ಇದರಿಂದ ದುಃಖ,ಕೋಪಗಳಿಗೊಳಗಾದ ಭೃಗು ಮಹರ್ಷಿಗಳು ವಿಷ್ಣುವಿಗೆ,"ನೀನು ಮನುಷ್ಯಲೋಕದಲ್ಲಿ ಜನ್ಮವೆತ್ತು! ದೀರ್ಘ ಕಾಲ ಪತ್ನೀವಿಯೋಗವನ್ನು ಅನುಭವಿಸು!" ಎಂದು ಶಪಿಸಿದರು! ಅನಂತರ ಅವರು ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಪಟ್ಟು ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ಪ್ರಾರ್ಥೀಸಲು, ವಿಷ್ಣುವು ಲೋಕಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಶಾಪವನ್ನು ಅಂಗೀಕರೀಸುವೆನೆಂದನು.ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ವಿಷ್ಣುವು ರಾಮನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗದಿಂದ ಪತ್ನೀವಿಯೋಗವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದನು.ಈ ಕಥೆ ದೇವೀಭಾಗವತ ಪುರಾಣದಲ್ಲೂ ಇದ್ದು, ವಿಷ್ಣುವು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಅವತಾರಗಳನ್ನೆತ್ತಲು ಈ ಶಾಪವೇ ಕಾರಣವೆಂದು ಅಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಾರಣಕಥೆಯನ್ನು ಪದ್ಮಪುರಾಣ ಹೇಳುತ್ತದೆ.ಅದರಂತೆ, ಒಮ್ಮೆ ಸೀತೆಯ ಉದ್ಯಾನವನದಲ್ಲಿ ಗಿಳಿದಂಪತಿಯೊಂದು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದು ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.ಸೀತೆಯು ಅವನ್ನು ಹಿಡಿಸಿ, ಮುಂದಿನ ಕಥೆ ಹೇಳಬೇಕೆಂದು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಆದರೆ ಅವು ತಮಗೆ ಮುಂದಿನ ಭಾಗ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದೂ ಹೆಣ್ಣು ಗಿಳಿ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಬಿಡಬೇಕೆಂದೂ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.ಆಗ ಸೀತೆಯು ಹೆಣ್ಣು ಗಿಳಿಯನ್ನು ರಾಮನು  ತನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಬರುವವರೆಗೂ ತನ್ನ ಬಳಿಯೇ ಇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೆನೆಂದು ಗಂಡು ಗಿಳಿಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಿಡುತ್ತಾಳೆ.ಇದರಿಂದ ದುಃಖಗೊಂಡ ಹೆಣ್ಣು ಗಿಳಿ ಸೀತೆಗೆ,"ನನಗೆ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿರುವಾಗ ಪತಿವಿಯೋಗವುಂಟುಮಾಡಿದ ಕಾರಣ, ನೀನೂ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಾಗ ಪತಿವಿಯೋಗ ಹೊಂದುವೆ!" ಎಂದು ಶಾಪವಿತ್ತು ಸಾಯುತ್ತದೆ! ಇದರಿಂದ ದುಃಖಗೊಂಡ ಗಂಡು ಗಿಳಿ ತಾನೇ ಸೀತೆಗೆ ಪತಿವಿಯೋಗವುಂಟುಮಾಡುವೆನೆಂದು ಶಪಥಗೈದು ಗಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಸತ್ತು, ಅನಂತರ ಅಗಸನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ರಾಮನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ದುರ್ಭಾಷೆಯನ್ನಾಡಿ ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.

       ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲೇ ಇರುವ, ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ರಚನೆಗಳೆಂದೇ ಪ್ರತೀತಿ ಇರುವ ಅದ್ಭುತ, ಅಧ್ಯಾತ್ಮ, ಮತ್ತು ಆನಂದರಾಮಾಯಣಗಳೆಂಬ ರಾಮಾಯಣಗಳಲ್ಲಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣಕ್ಕಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವಾದ ಹಲವಾರು ಕಥೆಗಳಿವೆ.ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ವಿಷ್ಣುವು ರಾಮಾವತಾರ ಎತ್ತಲು ನಾರದ ಮತ್ತು ಪರ್ವತ ಋಷಿಗಳ ಶಾಪವೇ ಕಾರಣವೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.ನಾರದ ಮತ್ತು ಪರ್ವತ ಋಷಿಗಳಿಬ್ಬರೂ ಒಮ್ಮೆ ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ರಾಜನಾದ ಅಂಬರೀಷನ ಮಗಳು ಶ್ರೀಮತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಅವಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಆಸೆಪಟ್ಟರು.ಇಬ್ಬರೂ ಅಂಬರೀಷನನ್ನು ಅವಳನ್ನು ತಮಗೇ ಕೊಟ್ಟು ಮದುವೆ ಮಾಡಲು ಕೇಳಿದಾಗ ಅವನು ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಹೇಗೆ ಕೊಡುವುದೆಂದು ಗಾಬರಿಯಾಗಿ  ಅವಳು ಅವರಿಬ್ಬರಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಳೋ ಅವರಿಗೆ ಅವಳನ್ನು ಕೊಡುವೆನೆಂದು ಹೇಳಿದನು.ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಮರುದಿನ ಬರುವೆನೆಂದು ಹೇಳಿ ಹೊರಟು, ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮುಖ ಶ್ರೀಮತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಪಿಯಂತೆ ಕಾಣಬೇಕೆಂದು ವಾರ ಪಡೆದರು! ಅಂತೆಯೇ ಮರುದಿನ ಅವರು ಅಂಬರೀಷನ ಅರಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು, ವಿಷ್ಣುವೂ ಎರಡು ಕೈಗಳ ಸುಂದರ ಮನುಷ್ಯನಂತೆ, ಶ್ರೀಮತಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಕಾಣುವಂತೆ ಅವರ ಮಧ್ಯೆ ಕುಳಿತನು.ಋಷಿಗಳಿಬ್ಬರ ಮುಖಗಳು ಕಪಿಗಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾ, ಸುಂದರಾಕಾರನಾದ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಪುರುಷನು ಅಲ್ಲಿರಲು, ಶ್ರೀಮತಿಯು ಅವನಿಗೆ ಮಾಲೆ ಹಾಕಿದಳು! ಇದನ್ನು ತಿಳಿದ ನಾರದ, ಪರ್ವತರಿಬ್ಬರೂ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಮೇಲೆ ಕುಪಿತರಾಗಿ ಅವನು ಧರಿಸಿದ್ದ ರೂಪದಲ್ಲೇ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿ ಅದೇ ಅಂಬರೀಷನ ಕುಲದಲ್ಲೇ ಹುಟ್ಟಬೇಕೆಂದೂ ಶ್ರೀಮತಿಯು ಭೂಮಿಯ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಅವನನ್ನು ವಿವಾಹವಾಗುವಳೆಂದೂ ರಾಕ್ಷಸನೊಬ್ಬನು ಅವಳನ್ನು ಅಪಹರಿಸಲು, ತಾವಿಬ್ಬರೂ ಹೇಗೆ ಸ್ತ್ರೀ ವಿರಹ ಅನುಭವಿಸಿಧರೋ ಹಾಗೆಯೇ ಅವನೂ ಅವಳ ವಿರಹವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ ಗೋಳಾಡುವನೆಂದೂ ಶಾಪವಿತ್ತರು! ವಿಷ್ಣುವು ಅದನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ರಾಮಾವತಾರವನ್ನೆತ್ತಿದನು.ಇದೇ ರೀತಿಯ ಕಥೆ ಶಿವಪುರಾಣದಲ್ಲೂ ಬರುತ್ತದೆ.

      ಇದೇ ರೀತಿ ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲೇ ನಾರದರಿಂದ ಬಂದ ಶಾಪದಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ಸೀತೆಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳೆಂಬ ಕಥೆಯಿದೆ.ಒಮ್ಮೆ ವಿಷ್ಣುವು ವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಭಕ್ತನಾದ ಕೌಶಿಕನೆಂಬುವನಿಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಸಮಾರಂಭವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿದನು.ಆಗ ತುಂಬುರು ಎಂಬ ಗಂಧರ್ವನ ಸಂಗೀತವಿತ್ತು.ಅಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳ ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪು ನೆರೆಯಲು ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಸೇವಕಿಯರು ಅವರನ್ನು ಓಡಿಸಿ ದೂರ ಕೂರಿಸಿದರು! ಆಗ ತುಂಬುರುವಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಗೌರವಾದರಗಳು ದೊರೆಯಲು, ಅದನ್ನು ತಾಳಲಾರದೇ ನಾರದರು ಲಕ್ಷ್ಮಿಗೆ ರಾಕ್ಷಸಿಯೊಬ್ಬಳ ಮಗಳಾಗಿ ಜನಿಸುವಂತೆಯೂ ಅವಳ ಸೇವಕಿಯರು ತನ್ನನ್ನು ದೂರ ತಳ್ಳಿದಂತೆ ಅವಳೂ ತೊರೆಯಲ್ಪಡಲೆಂದೂ ಶಪಿಸಿದರು! ಇದರಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ಸೀತೆಯಾಗಿ ಜನಿಸಿದಳು.ಇಲ್ಲಿಯೇ ಅವಳು ರಾವಣನ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದಳೆಂಬ ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಯಿದೆ.ಅದರಂತೆ, ಒಮ್ಮೆ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ರಾವಣನು ದಂಡಕಾರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಬರಲು, ಅಲ್ಲಿ ಅಗ್ನಿಯಂತೆ ದೇದೀಪ್ಯಮಾನರಾಗಿದ್ದ ಋಷಿಗಳನ್ನು ಕಂಡು, ಅವರನ್ನು ಕೊಲ್ಲದೇ ಜಯಿಸಬೇಕೆಂದು ಯೋಚಿಸಿದನು.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ಬಾಣದ ತುದಿಯಿಂದ ಅವರ ದೇಹಗಳನ್ನು ಚುಚ್ಚಿ ರಕ್ತವನ್ನು ಸುರಿಸಿ ಒಂದು ಮಡಕೆಯಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದನು! ಆ ಮಡಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವೊಂದನ್ನು ಬಯಸಿದ್ದ ನೂರು ಪುತ್ರರ ತಂದೆಯಾದ ಗೃತ್ಸಮದನೆಂಬ ಋಷಿಯು ಲಕ್ಷ್ಮಯೇ ತನಗೆ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಲೆಂದು ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸಿ, ಕುಶಾಗ್ರದಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಾಲನ್ನು ಮಂತ್ರಿಸಿಟ್ಟು ಸ್ನಾನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದನು.ರಾವಣನು ಈ ಮಡಕೆಯನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಪತ್ನಿ ಮಂದೋದರಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಾ ಇದು ಭಯಂಕರ ವಿಷವೆಂದೂ ಜೋಪಾನವಾಗಿಡಬೇಕೆಂದೂ ಹೇಳಿದನು. ಒಮ್ಮೆ ರಾವಣನು ಇಲ್ಲದಿದ್ದಾಗ ಅವನ ದುರಾಚಾರಗಳಿಂದ ಬೇಸತ್ತ ಮಂದೋದರಿಯು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದು ಆ ಮಡಿಕೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹಾಲು ಸಹಿತವಾದ ರಕ್ತವನ್ನು ಕುಡಿದುಬಿಟ್ಟಳು! ಆದರೆ ಅವಳು ಸಾಯದೇ ಗರ್ಭಿಣಿಯಾದಳು! ಇದರಿಂದ ಗಾಬರಿಗೊಂಡ ಅವಳು ಪುಷ್ಪಕ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಗರ್ಭವನ್ನು ವಿಸರ್ಜಿಸಿ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹೂತುಬಿಟ್ಟಳು! ಮುಂದೆ ಜನಕ ಮಹಾರಾಜನು ಯಜ್ಞಕ್ಕಾಗಿ ಅಲ್ಲಿ ನೆಲ ಉಳುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮಗುವಾಗಿದ್ದ ಆ ಗರ್ಭವು ಸಿಕ್ಕಿತು.ಆ ಮಗುವಿಗೆ ಸೀತೆಯೆಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಸಾಕಿ ಬೆಳೆಸಿದನು.ಹೀಗೆ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯ ಅವತಾರವಾದ ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳಾದಳು.ಅದ್ಭುತ ರಾಮಾಯಣದ ಪ್ರಕಾರ ರಾವಣನು ಯಾವಾಗ ತನ್ನ ಮಗಳನ್ನೇ ಕಾಮಿಸುವನೋ ಆಗ ತನಗೆ ಸಾವು ಬರಲೆಂದು ಬ್ರಹ್ಮನ ಬಳಿ ವರ ಪಡೆದಿದ್ದನು.ಹಾಗಾಗಿ ಅವನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಾಮಿಸಿದಾಗ ಸತ್ತನು.

     ಆನಂದರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳೆಂಬಂತೆ ಚಿತ್ರಿತವಾಗಿದೆ.ಪದ್ಮಾಕ್ಷನೆಂಬ ರಾಜನಿಗೆ ವಿಷ್ಣುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ ಲಕ್ಷ್ಮಿಯು ಪದ್ಮಾ ಎಂಬ ಮಗಳಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ್ದಳು.ಅವಳ ಸ್ವಯಂವರ ಏರ್ಪಡಿಸಿದಾಗ, ಅವಳಿಗಾಗಿ ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ರಾಕ್ಷಸರಿಗೂ ಯುಧ್ಧವಾಗಿ ಆ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಪದ್ಮಾಕ್ಷನೇ ಸತ್ತುಹೋದ! ಆಗ ಪದ್ಮೆಯು ಅಗ್ನಿಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿದಳು! ಆಗ ಅತ್ತ ಸುಳಿದ ರಾವಣ ಅಗ್ನಿಯನ್ನು ನೀರಿನಿಂದ ಆರಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಹೋದನು! ಆದರೆ ಅವಳಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಐದು ರತ್ನಗಳಿದ್ದವು! ಅವುಗಳನ್ನು ಒಂದು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ರಾವಣನು ಲಂಕೆಗೆ ಹೋಗಿ ಒಂದು ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿರಿಸಿ, ಮನೆಗೆ ಹೋದ ಬಳಿಕ, ಮಂದೋದರಿಗೆ ಅದನ್ನು ತರಲು ಕಳಿಸಿದ.ಅವಳು ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಆ ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ತೆರೆದು ನೋಡಲು, ಅಲ್ಲಿ ರತ್ನಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಮಗುವಿತ್ತು! ಅದನ್ನು ಅವಳು ಮನೆಗೆ ತಂದು ರಾವಣನಿಗೆ ತೋರಿಸಲು, ಅವನು ಪದ್ಮೆಯ ಕಥೆ ಹೇಳಿದನು.ಆಗ ಮಂದೋದರಿಯು ಆ ಮಗುವಿನಿಂದ ತಮ್ಮ ಕುಲವೇ ನಾಶವಾಗುವುದೆಂದು ಅದನ್ನು ಒಂದು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರಲು ಸೇವಕರಿಗೆ ಹೇಳಿದಳು.ರಾವಣನ ಸಭಾಸದರೂ ಹಾಗೆಯೇ ಅಭಿಪ್ರಾಯಪಟ್ಟರು.ಅವರು ಹೊರಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆ ಮಗುವು ತಾನು ಪುನಃ ಬಂದು ರಾವಣನ ವಧೆಗೆ ಕಾರಣಳಗುತ್ತೇನೆಂದಳು! ಆಗ ರಾವಣನು ಮಗುವನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಹೊರಡಲು ಮಂದೋದರಿಯು ತಡೆದು ಸೇವಕರನ್ನು ಕಳಿಸಿದಳು.ಅವರು ಮಿಥಿಲೆಯ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ಸಮೇತ ಹೂತುಬಿಟ್ಟರು! ಅದು ಜನಕನಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಮಗುವನ್ನು ಸೀತೆಯೆಂಬ ಹೆಸರಿನಿಂದ ಬೆಳೆಸಿದನು.

      ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲೂ ಸೀತೆಯು ರಾವಣನ ಮಗಳೆಂಬಂತೆಯೇ ಚಿತ್ರಿತವಾಗಿದೆ.ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದ ವೇದವತಿಯ ಕಥೆ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದ ಉತ್ತರಕಾಂಡದಲ್ಲಿ ಬಂದಿದೆ.ಆದರೆ ಅಲ್ಲಿ ವೇದವತಿಯು ನಿಜಕ್ಕೂ ಅಗ್ನಿಪ್ರವೇಶ ಮಾಡಿ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ.ಆಗ ಅವಳು ಒಂದು ಕಮಲಪುಷ್ಪದಲ್ಲಿ ಲಂಕೆಯ ಒಂದು ಸರೋವರದಲ್ಲೇ ಆವಿರ್ಭವಿಸುತ್ತಾಳೆ.ಆಗ ರಾವಣನೇ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಮೊದಲು ನೋಡಿ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ತರುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಅವನು ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಲೋಚಿಸಲು, ಅವರ ಆ ಮಗುವು ಅವನ ವಿನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಆಗ ರಾವಣನು ಕೂಡಲೇ ಆ ಮಗುವನ್ನು ಸಮುದ್ರಕ್ಕೆ ಎಸೆದುಬಿಡುತ್ತಾನೆ.ಅದು ಹೋಗಿ ಮಿಥಿಲೆಯ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಜನಕನಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

     ಸೀತಾಪರಿತ್ಯಾಗದ ಕಥೆಯೂ ಆನಂದ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ.ಇಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮನು ಮೊದಲೇ ಸೀತಗೂ ಅವಳ ತಂದೆ ಜನಕನಿಗೂ ತಾನು ಅವಳನ್ನು ಪರಿತ್ಯಾಗ ಮಾಡುವೆನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು ಕೊಡುವ ಕಾರಣವೆಂದರೆ, ಅವನು ಸೀತೆಯೊಂದಿಗೆ ರತಿಸುಖವಿಲ್ಲದೇ ಇರಲಾರೆನೆಂದೂ ಅವಳು ಗರ್ಭಿಣಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವಳ ಸಂಗ ಮಾಡಬಾರದೆಂದೂ ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಲೋಕಾಪವಾದದ ನೆಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವಳನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಕಳಿಸುವೆನೆಂದೂ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಜನಕನು ಒಪ್ಪಿ ಸೀತೆಯ ಅನುಕೂಲಕ್ಕಾಗಿ ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಮನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತಾನೆ.ಅನಂತರ, ರಾಮನಿಗೆ ಗೂಢಚಾರಿಯ ಮೂಲಕ ಜನರು, ಅದರಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬ ಅಗಸ ತಾನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಕರೆತಂದುದರ ಬಗ್ಗೆ ತಪ್ಪಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆಂದು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕೈಕೇಯಿ ಸೀತೆಗೆ ರಾವಣನ ಚಿತ್ರವನ್ನು ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ರಚಿಸುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಆದರೆ ಸೀತೆಯು ತಾನು ರಾವಣನನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಇಲ್ಲವೆಂದೂ ಕೇವಲ ಅವನ ಕಾಲಿನ ಹೆಬ್ಬೆರಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡಿರುವೆನೆಂದೂ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಅದನ್ನೇ ಚಿತ್ರಿಸುವಂತೆ ಕೈಕೇಯಿ ಹೇಳಲು, ಸೀತೆಯು ಅದನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಾಳೆ.ಅವಳು ಹೋದ ಬಳಿಕ, ಕೈಕೇಯಿ ಆದರಿಂದ ರಾವಣನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಚಿತ್ರವನ್ನು ರಚಿಸಿ, ರಾಮನು ಅಲ್ಲಿ ಬಂದಾಗ, ಸೀತೆಯೇ ಆ ಚಿತ್ರವನ್ನು ರಚಿಸಿದಳೆಂದೂ ಅವಳ‌ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ರಾವಣನೇ ಇರುವನೆಂದೂ ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಇದನ್ನೇ ನೆಪ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ರಾಮನು ಲಕ್ಷ್ಮಣನಿಗೆ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರಲು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಅಂತೆಯೇ ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ಅವಳನ್ನು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆಶ್ರಮದ ಬಳಿ ಬಿಟ್ಟು ಬರುತ್ತಾನೆ.ಸೀತೆಯು ವಾಲ್ಮೀಕಿ ಮಹರ್ಷಿಗಳ ಆರೈಕೆಯಲ್ಲಿ ಲವ,ಕುಶರೆಂಬ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಜನ್ಮ ಕೊಟ್ಟು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮುಂದೆ ರಾಮನು ಅಶ್ವಮೇಧ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ, ರಾಮನು ಸೀತೆಗೆ ಜನರ ಮುಂದೆ ತನ್ನ ಪಾತಿವ್ರತ್ಯದ ವಿಷಯವಾಗಿ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಲು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಸೀತೆಯು ತಾನು ರಾಮನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರಾರನ್ನೂ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸದಿದ್ದರೆ ಭೂಮಿಯು ಬಿರಿದು ತನ್ನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಹೇಳುತ್ತಾಳೆ.ಆಗ ಭೂಮಿಯು ಬಿರಿದು, ಭೂದೇವಿಯು ಒಂದು ಸಿಂಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.ಆಗ ರಾಮನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಹಿಂದಿರುಗಿಸಲು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ.ಆದರೆ ಭೂದೇವಿಯು ಒಪ್ಪದಿರಲು ರಾಮನು ಅವಳನ್ನು ಆಗ್ರಹಿಸಿ, ಅವಳನ್ನು ಕೊಲ್ಲಲು ಧನುರ್ಬಾಣಗಳನ್ನು ತರಲು ಲಕ್ಷ್ಮಣನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಭೂದೇವಿಯು ಸೀತೆಯನ್ನು ರಾಮನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾಳೆ.ಹೀಗೆ ಇಲ್ಲಿ ರಾಮನು ಸೀತೆಯನ್ನು ಪುನಃ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಅನೇಕ ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಸುಖವಾಗಿ ಬಾಳುತ್ತಾನೆ.

      ಹೀಗೆ ರಾಮಕಥೆಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಓದುತ್ತಾ ಇತರ ರಾಮಾಯಣಗಳನ್ನೂ ಪುರಾಣಗಳನ್ನೂ ಓದುತ್ತಾ ಹೋದರೆ ನಮಗೆ ಅನೇಕ ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ.

ಪುರಾಣ ಕುತೂಹಲ

ಮಂಥರೆಯು ಕೈಕೇಯಿಗೆ ರಾಮನನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಕಳಿಸುವಂತೆ ಏಕೆ ಆಗ್ರಹಿಸಿದಳು?

ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆ ಗೊತ್ತಿರುವವರೆಲ್ಲರಿಗೂ ರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕದ ತಯಾರಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ದಶರಥನ ಮೂರನೆಯ ರಾಣಿ ಕೈಕೇಯಿಗೆ ಅವಳ ದಾಸಿ ಮಂಥರೆಯು ದುರ್ಬೋಧೆ ಮಾಡಿ ರಾಮನನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಕಳಿಸಿ ಅವಳ ಮಗ ಭರತನಿಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕ ಮಾಡುವ ವರಗಳನ್ನು ಕೇಳಬೇಕೆಂದು ಆಗ್ರಹಿಸುವ ವಿಷಯ ತಿಳಿದಿರುತ್ತದೆ.ಇದು ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲೊಂದು ಮುಖ್ಯ ತಿರುವು.ಈ ಘಟನೆ ನಡೆಯದಿದ್ದರೆ ಮುಂದಿನ ಕಥೆ ಸಹಜವಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅಷ್ಟೇ! ರಾಮ ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುವುದು, ಸೀತಾಪಹರಣವಾಗುವುದು, ರಾವಣನ ವಧೆಯಾಗುವುದು, ಇದಾವುದೂ ಆಗುತ್ತಲೇ ಇರಲಿಲ್ಲವೇನೋ! ಹಾಗಾಗಿ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆಗೆ ಇದೊಂದು ಮುಖ್ಯ ತಿರುವು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದರೆ, ಕೈಕೇಯಿಗೆ ರಾಮನಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾದ ಪ್ರೀತಿಯಿದ್ದು, ಮಂಥರೆಯು ಅವಳಿಗೆ ರಾಮಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕದ ವಿಷಯ ಹೇಳಿದಾಗ ಸಂತೋಷಗೊಂಡು ಅವಳಿಗೆ ಒಂದು ಹಾರವನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ.ಆದರೆ ಮಂಥರೆ ಅದನ್ನು ಬಿಸುಟು, ರಾಮನಿಗೆ ಪಟ್ಟಭಿಷೇಕವಾದರೆ, ದಶರಥನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಅವನ ತಾಯಿ ಕೌಸಲ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಿನವಳಾಗಿ ಕೈಕೇಯಿ ಕನಿಷ್ಠಳಾಗಿ, ಕ್ರಮವಾಗಿ ಕೈಕೇಯಿ ಮತ್ತು ಅವಳ ಮಗ ಭರತ ಕೌಸಲ್ಯೆ ಮತ್ತು ರಾಮನಿಗೆ ದಾಸರಂತಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆಂದು ಹೇಳಿ ಹೆದರಿಸಿ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ರಾಮಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ದುರ್ಭಾವನೆಯುಂಟುಮಾಡುತ್ತಾಳೆ! ಮೊದಮೊದಲು ಕೈಕೇಯಿ ಒಪ್ಪದಿದ್ದರೂ ಕೊನೆಗೆ, ಸವತಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ದಾಸಿಯಂತಾಗಿ ತನ್ನ ಪ್ರಾಧಾನ್ಯತೆ ಕುಸಿಯುತ್ತದೆ ಎನಿಸಿದಾಗ ಮಂಥರೆಯ ಮಾತಿಗೆ ಸೋತು ದಶರಥನ ಬಳಿ ತನ್ನ ಹಳೆಯ ಎರಡು ವರಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ, ರಾಮನಿಗೆ ಹದಿನಾಲ್ಕು ವರ್ಷಗಳ ವನವಾಸ ಮತ್ತು ಭರತನಿಗೆ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವನ್ನು ನೆರವೇರಸುತ್ತಾಳೆ.

     ಮಂಥರೆ ಹೀಗೇಕೆ ಮಾಡಿದಳು? ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ನೇರವಾಗಿ ಏನೂ ಕಾರಣವಿಲ್ಲ.ಕೆಲವು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಸ್ವಭಾವವೇ ಹಾಗಿರುತ್ತದೆ.ಸೊಗಸಾದ ಸಮಾರಂಭ ಅಥವಾ ಯಾರದಾದರೂ ಅಭ್ಯುದಯ ಆಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಅದನ್ನು ಸಹಿಸದೇ ಏನಾದರೂ ಅಪಸ್ವರ ಹಾಡುತ್ತಾರೆ ಇಂಥವರು! ಇಂಥ ಅಸಮಾಧಾನದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಇಂದೂ ಕಾಣಬಹುದು! ವಾಲ್ಮೀಕಿಯು ಮಾನವಸ್ವಭಾವಗಳನ್ನು ಸಹಜವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾನೆ.ಆದರೆ ಕೆಲವರಿಗೆ ಈ ಉತ್ತರ ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ.ಆಗ ಪೌರಾಣಿಕ ಸ್ವಾರಸ್ಯಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಕಥೆಯಿದೆ.ಮಹಾಭಾರತದ ವನಪರ್ವದಲ್ಲಿ ರಾಮೋಪಾಖ್ಯಾನ ಬರುತ್ತದೆ. ಮಾರ್ಕಂಡೇಯ ಮಹರ್ಷಿಗಳು ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಶ್ರೀರಾಮನ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಅದರಂತೆ, ದೇವತೆಗಳು ವಿಷ್ಣುವಿನ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ರಾವಣನ ಉಪಟಳದ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳಿ, ಅದರಿಂದ ತಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡುವಂತೆ ಬೇಡಿದಾಗ, ವಿಷ್ಣುವು ರಾಮಾವತಾರ ಮಾಡಿ ರಾವಣನನ್ನು ವಧಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಹೇಳಿ ಅಭಯ ನೀಡುತ್ತಾನೆ.ಆಗ ಬ್ರಹ್ಮನು ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಕಪಿ, ಕರಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿ, ರಾಮನಿಗೆ ಸಹಾಯಕರಾಗಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ.ಆಗಲೇ ಅವನು ದುಂದುಭಿ ಎಂಬ ಗಾಂಧರ್ವ ಕನ್ಯೆಯನ್ನು ಕರೆದು ಅವಳಿಗೆ ಗೂನು ಬೆನ್ನಿನ ದಾಸಿಯಂತೆ ಹುಟ್ಟಿ ರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವನ್ನು ತಡೆಯಬೇಕೆಂದು ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ.ಅದರಂತೆ ಅವಳು ಮಂಥರೆಯಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿ ಕೈಕೇಯಿಗೆ ದುರ್ಬೋಧೆ ಮಾಡಿ ರಾಮನ ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಿ ಅವನು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ! ಅವಳು ಹೀಗೆ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ರಾಮನು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಹಾಗೂ ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಮತ್ತು ದೇವತಾಕಾರ್ಯ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ! ಹಾಗಾಗಿ ಮಂಥರೆಯ ಘಟನೆ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಮುಖ್ಯ ತಿರುವು.