ಗಂಗಾತೀರದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೂ ಒಬ್ಬ ಚಂಡಾಲನೂ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದರು.ಅವರಿಬ್ಬರೂ ಉಪವಾಸವ್ರತ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರು, ಬೆಸ್ತರು ನದಿಯಲ್ಲಿ ಮೀನು ಹಿಡಿಯುವುದನ್ನು ಕಂಡರು.ಆಗ ಉಪವಾಸದಿಂದ ಬಳಲಿದ್ದ ಮೂಢ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು,"ಆಹಾ!ಈ ಬೆಸ್ತರು ಎಷ್ಟು ಧನ್ಯರು! ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಅವರು ತಮಗಿಷ್ಟವಾದಷ್ಟು ಮೀನುಗಳ ಮಾಂಸವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ!" ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದನು.ಆದರೆ ಚಂಡಾಲನು,"ಅಯ್ಯೋ! ಪ್ರಾಣಿಹಿಂಸೆ ಮಾಡುವ ಇವರಿಗೆ ಧಿಕ್ಕಾರ! ಇಂಥವರನ್ನು ನಾನೇಕೆ ನೋಡಲಿ?" ಎಂದು ತನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಕೊಂಡನು.
ಕಾಲಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೂ ಚಂಡಾಲನೂ ಉಪವಾಸದಿಂದ ಸತ್ತುಹೋದರು.ಆಗ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನ ಹೆಣವನ್ನು ನಾಯಿಗಳು ತಿಂದರೆ,ಚಂಡಾಲನ ಹೆಣ ಗಂಗಾನದಿಯಲ್ಲಿ ಕರಗಿಹೋಯಿತು.ಅನಂತರ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರದ ಮಹಿಮೆಯಿಂದ ಜಾತಿಸ್ಮರರಾಗಿ(ಪೂರ್ವಜನ್ಮದ ನೆನಪಿರುವವರು) ಹುಟ್ಟಿದರು.ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ಅಲ್ಲೇ ಒಬ್ಬ ಬೆಸ್ತನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದರೆ, ಚಂಡಾಲನು ಅಲ್ಲಿನ ರಾಜನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿದನು!ಈಗ ಬೆಸ್ತನಾಗಿದ್ದ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ಪೂರ್ವಜನ್ಮದ ಸ್ಮರಣೆಯಿದ್ದುದರಿಂದ ಹಿಂದಿನದನ್ನು ನೆನೆದು ದು:ಖಿಸಿದನು.ಅದೇ ರಾಜನಾಗಿದ್ದ ಚಂಡಾಲನು ಆ ನೆನಪಿನಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಫಲ ಸಿಕ್ಕಿತೆಂದು ಸಂತೋಷಿಸಿದನು.ಹೀಗೆ ಅವರಿಬ್ಬರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ಯೋಚನೆಗೆ ತಕ್ಕ ಫಲಗಳನ್ನು ಪಡೆದರು.
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ